прысы́пка ж (парашок) Púlver n -s, -;

прысы́пка для ран мед Wúndpulver n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

бязве́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; незак., каго.

Разм. Нявечыць, знявечваць; калечыць. [Фельчар:] — На, выпі гэты парашок, можа ўбачыш, што мы цябе лечым, а не бязвечым. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распылі́ць, -пылю́, -пы́ліш, -пы́ліць; -пы́лены; зак.

1. што. Рассеяць, распырскаць моцным струменем (парашок, вадкасць).

2. перан. каго-што. Раскідаць дробнымі групамі, часткамі, пазбавіўшы гэтым дзейнасці, сілы.

Р. сілы.

Р. сродкі.

|| незак. распыля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. распыле́нне, -я, н. і распы́л, -у, м. (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

лядзя́ш, ледзяша, м.

Разм. Тое, што і лядзяк. Шына саней церла ледзяшы .. на дробны парашок. Баранавых. У вядры замярзае вада — там ляжыць круглы лядзяш. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прысы́пка, ‑і, ДМ ‑пцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. прысыпа́ць ​1 — прысы́паць.

2. Рэчыва, парашок, якім прысыпаюць што‑н. Купіць прысыпку. Дзіцячая прысыпка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pulverisíeren

vt

1) расціра́ць на парашо́к

2) распыля́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

zerpúlvern

vt

1) ператвары́ць у парашок

2) распыля́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

zerstámpfen

vt

1) растапта́ць

2) растаўчы́ (у парашок)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

кака́ва, ‑ы, ж.

1. Трапічнае дрэва, абястлушчаныя зярняты якога ідуць на прыгатаванне шакаладу.

2. Парашок з зярнят гэтага дрэва. // Пажыўны напітак з такога парашку. Выпіць какавы.

[Ісп. cacao.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хіні́н, ‑у, м.

Белы крышталічны горкі на смак парашок, які атрымліваецца з кары хіннага дрэва і выкарыстоўваецца ў медыцыне для лячэння малярыі і ў акушэрскай практыцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)