праржаве́ць, ‑ее; зак.

Пакрыцца ржой, сапсавацца ад іржы. Замок праржавеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апаршы́вець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Зрабіцца паршывым, пакрыцца паршой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абкурэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; зак.

Разм. Пакрыцца сажай, гарам; абкуродымець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загнаі́цца, ‑гноіцца; зак.

Пакрыцца, запоўніцца гноем; пачаць гнаіцца. Вочы загнаіліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акрыва́віцца, ‑ваўлюся, ‑вавішся, ‑вавіцца; зак.

Пакрыцца, вымазацца крывёю, стаць акрываўленым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зашаране́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Пакрыцца шэранню; заінець. Дрэвы зашаранелі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узмы́ліцца, ‑ліцца; зак.

Пакрыцца пенай ад моцнага поту (пра коней).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усла́цца, усцелецца; зак.

Пакрыцца чым‑н. па ўсёй паверхні; укрыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

успе́ніцца, ‑ніцца; зак.

Пакрыцца пенай, ператварыцца ў пену. Успенілася піва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абкарэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; зак.

Пакрыцца брудам, засохлай граззю і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)