Verbum

анлайнавы слоўнік

sáhnen

vt здыма́ць вяршкі́ [смята́ну]

vi пакрыва́цца вяршка́мі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

◎ Каржаце́ць ’станавіцца сухім, цвёрдым, пакрывацца «каржом» — сухой коркай’ (Янк. 111). Само тлумачэнне указвае на сувязь з корж (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

покрыва́ться

1. (закрывать себя чем-л.) накрыва́цца;

покрыва́ться одея́лом накрыва́цца ко́ўдрай;

2. (усеиваться, заполняться по поверхности) пакрыва́цца; (обволакиваться) абклада́цца;

щёки покрыва́ются румя́нцем шчо́кі пакрыва́юцца румя́нцам;

не́бо покрыва́ется ту́чами не́ба пакрыва́ецца (абклада́ецца) хма́рамі;

3. перен. (иметь соответствие с чем-л.) пакрыва́цца;

4. страд. накрыва́цца; засціла́цца; кры́цца; пакрыва́цца; абіва́цца, абабіва́цца; паця́гвацца; абклада́цца, абкла́двацца; аху́твацца, аго́ртвацца; заглуша́цца; апла́чвацца; бі́цца; см. покрыва́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

rysować się

незак.

1. вырысоўвацца;

2. пакрывацца расколінамі (трэшчынамі)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Ашкарупе́ць ’пакрыцца скарынкай, шкурай’ (Янк. III), ошкору́піць ’абадраць кару’ (столін., Цыхун, вусн. паведамл.). Гл. шкарупець ’засыхаць, пакрывацца шкарлупінай’, шкарупа ’кара’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

палымне́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак.

1. Ярка гарэць, палаць; знішчацца ў агні.

Хаты палымнелі ў агні.

2. Набываць колер полымя; вылучацца колерам полымя, яркай чырвонай афарбоўкай.

На ўсходзе палымнела зара.

Палымнее чырвоная рабіна (перан.).

3. Пакрывацца румянцам.

Палымнее твар.

4. перан. Быць ахопленым якім-н. моцным пачуццём.

П. сэрцам.

Палымнее агонь помсты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мо́ршчыцца, -чуся, -чышся, -чыцца; незак.

1. Збірацца ў маршчыны (пра скуру, часткі твару і пад.).

2. Моршчыць твар (ад болю, незадаволенасці і пад.).

3. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.), перан. Пакрывацца маршчынамі, складкамі (пра адзежу, рэчы).

|| зак. намо́ршчыцца, -чуся, -чышся, -чыцца, памо́ршчыцца, -чуся, -чышся, -чыцца і змо́ршчыцца, -чуся, -чышся, -чыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

blister² [ˈblɪstə] v. пакрыва́ць; пакрыва́цца пухіра́мі/вадыра́мі;

The sap of this plant blisters the skin. Ад соку гэтай расліны на скуры з’яўляюцца вадыры.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пле́снець, ‑ее; незак.

Пакрывацца плесняй (у 1 знач.). І толькі дзе-нідзе ў брадах ды ў глухіх, багністых выгарах вада гніла, плеснела праз усё лета, на радасць, між іншым, жабам і шматлікаму гарластаму балотнаму птаству... Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

lather

[ˈlæðər]

пе́на f.

v.t.

мы́ліць, намы́льваць

v.i.

пакрыва́цца пе́най

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)