шчаці́ніць, -ню, -ніш, -ніць; незак., што.

Падымаць угору, натапырваць (поўсць, шчацінне і пад.).

Кошка шчацініць поўсць.

Вецер шчацініў салому на страсе (перан.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абагульні́ць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць.

Зак. да абагульняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зледзяні́ць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць.

Зак. да ледзяніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забараба́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак.

Пачаць барабаніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

задурма́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць.

Зак. да дурманіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

затры́зніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак.

Пачаць трызніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́праменіць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць.

Зак. да выпраменьваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асемяні́ць, -ню́, -ні́ш, -ні́ць; -ні́м, -меніце́, -мяна́ць; -мянёны; зак., каго-што (спец.).

Штучна апладніць.

|| незак. асемяня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. асемяне́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ато́есніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак., каго-што (кніжн.).

Прызнаць тоесным.

А. два паняцці.

|| незак. атаясня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. атаясне́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ашчаці́ніць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ніць; -нены; зак., што.

Паставіць дыбам шчацінне, хіб; выставіць якія-н. вострыя прадметы.

|| незак. ашчаці́ньваць, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)