burn​1 [bɜ:n] n.

1. апёк;

a minor burn нязна́чны апёк

2. the burn пяко́та, смыле́нне (у мышцах)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

marginal [ˈmɑ:dʒɪnl] adj.

1. нязна́чны; мініма́льны

2. напі́саны на паля́х (старонкі);

marginal notes ната́ткі на паля́х

3. маргіна́льны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

inappreciable

[,ɪnəˈprɪʃiəbəl]

adj.

1) непрыкме́тны, нязна́чны; няўло́ўны; ве́льмі малы́

2) Obsol. неацэ́нны; бясцэ́нны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

insignificant

[,ɪnsɪgˈnɪfɪkənt]

adj.

1) нязна́чны, малава́жны

2) неісто́тны; без значэ́ньня, пусты́ (пра гу́тарку)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

únbedarft

a

1) нязна́чны, без вялі́кіх прэтэ́нзій

2) няво́пытны, неспрактыкава́ны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

які́-не́будзь, якая-небудзь, якое-небудзь; займ. неазначальны.

1. Той ці іншы, любы з падобных. [Зёлкін:] А хіба ў вас сакрэты якія-небудзь з Чарнавусам? Крапіва. Намеціўшы сабе якую-небудзь мэту, Булай не мог спыніцца на паўдарозе. Шыцік.

2. Не варты ўвагі; нязначны, нікчэмны. — Машына — гэта ж вам не які-небудзь аблезлы конь. Пальчэўскі.

3. Які набліжаецца да пэўнай колькасці, не перавышае пэўную колькасць. Ён вернецца праз якіх-небудзь дваццаць мінут. Да вёскі заставалася якіх-небудзь 2 кіламетры.

•••

Хоць які-небудзь — хоць бы самы нязначны, самы маленькі, самы дрэнны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

trifling

[ˈtraɪfəlɪŋ]

adj.

1) малава́ртасны; нява́жны; нязна́чны, малы́

2) пусты́, легкаду́мны; непава́жны (пра чалаве́ка)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bagatelny

малы; нязначны;

~a suma — нязначная сума;

~a strata — невялікая страта

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

алігакра́тыя

(ад гр. oligos = нешматлікі, нязначны + kratos = улада)

улада невялікай групы людзей.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

пыло́к, ‑лку, м.

1. Памянш. да пыл (у 1 знач.); невялікі, нязначны пыл. [Пан Зыгмунт] нізка нахіліўся, паспеўшы.. змахнуць пылок з наска свайго бота. Лынькоў. На ўзгорку кур[ыць] пылок .. Імчыць легкавая машына. Навуменка.

2. Клеткі, якія развіваюцца ў пыльніках тычынак і ўдзельнічаюць у размнажэнні раслін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)