до́каз, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Довад або факт, які служыць падставай для пэўнага сцвярджэння.

Неабвержны д.

2. Сістэма лагічных вывадаў, на падставе якіх выводзіцца новае палажэнне.

Тэорыя мае некалькі доказаў.

○

Рэчавы доказ — прадмет, які мае дачыненне да злачынства і спрыяе яго раскрыццю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нава́тарства

(ад наватар)

1) дзейнасць наватараў;

2) усё новае, прагрэсіўнае, што ўводзіцца ў якой-н. галіне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

«АР НУВО́»

(франц. art nóuveau літар. новае мастацтва),

пашыраная ў некаторых еўрап. краінах і ЗША назва стылю мадэрн.

т. 1, с. 501

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

перабазі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., каго-што.

Перамясціць, перавесці на новую базу. Перабазіраваць завод на Урал. Перабазіраваць партызанскую брыгаду на новае месца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэманта́ж

(фр. démontage)

разборка машын, станкоў, абсталявання для рамонту або перамяшчэння на новае месца (напр. д. электрастанцыі).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

нюх, -у, м.

1. Здольнасць да ўспрыняцця і адрознівання пахаў (адно з пяці знешніх пачуццяў).

У сабакі добры н.

2. перан. Чуццё, кемлівасць.

У яго добры н. на ўсё новае.

◊

Ні за нюх (панюх) табакі (разм.) — ні за што, дарэмна (загінуць, прапасці).

Сабачы нюх — вострае адчуванне паху.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

драбі́цца, дробіцца; незак.

1. Развівацца, крышыцца, разломлівацца на дробныя часткі. Некаторыя пароды каменя лёгка дробяцца. Хвалі дробяцца аб скалы. □ Ярка свяцілі пражэктары, і святло ад іх драбілася ў вадзе. Асіпенка. // Расчляняцца на больш дробныя часткі. — Навакола, у крупінках эфіру, носяцца частачкі матэрыі, складаюцца, дробяцца і родзяць новае ды новае ў бязмернасці вякоў. Гартны.

2. Зал. да драбіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераве́зціся, ‑вязуся, ‑вязешся, ‑вязацца; ‑вязёмся, ‑везяцеся; пр. перавёзся, ‑везлася і ‑вязлася, ‑везлася і ‑вязлося; зак.

Разм. Перавезці свае пажыткі на новае месца жыхарства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

улі́цца сов., прям., перен. вли́ться;

вада́ ўліла́ся ў басе́йн — вода́ влила́сь в бассе́йн;

уліло́ся но́вае папаўне́нне — влило́сь но́вое пополне́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэманта́ж

(фр. démontage)

разборка машын, станкоў, абсталявання для рамонту або перамяшчэння на новае месца (напр. д. электрастанцыі).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)