Мама́й ’дужы, здаровы, але неразумны’ (Янк. 3.). Укр., рус. дан. мама́й ’каменная баба ў стэпе’, славац. mamaj ’дурны, боўдзіла’. З тат. Mamai ’страшыдла, якім палохаюць дзяцей’ (Фасмер, 2, 565). Параўн. таксама ст.-цюрк. mama ’бык, які знаходзіцца ў цэнтры тока ў час малацьбы’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вар’я́цкі, ‑ая, ‑ае.

1. Уласцівы вар’яту; такі, як у вар’ята. Вар’яцкі смех. Вар’яцкія вочы. □ [Іван] прахапіўся адразу і ў тое ж імгненне пачуў недарэчны вар’яцкі крык. Быкаў.

2. Неразумны, шалёны; дзікі. Вар’яцкія ідэі, планы.

3. перан. Разм. Які характарызуецца крайняй ступенню праяўлення, выключны (па сіле, велічы, напружанасці). Вар’яцкая злосць. □ Мы перамаглі буру, вар’яцкую сілу стыхіі і хутка паднімем парус зваротнага плавання. Гамолка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

silliness

[ˈsɪlinəs]

n.

1) неразу́мнасьць, ду́расьць f., дурно́та f .

2) ду́расьць f., дурны́, неразу́мны ўчы́нак

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

simpleminded

[,sɪmpəlˈmaɪndɪd]

adj.

1) про́сты, недасьве́дчаны, прасьце́цкі

2) не́вуцкі, неадукава́ны, цёмны; неразу́мны; дурны́

3) прыду́ркаваты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

cuckoo

[ˈku:ku:]

1.

n.

зязю́ля f.

2.

adj., Sl.

ненарма́льны; неразу́мны, дуракава́ты

3.

v.

кукава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

unreasonable

[ʌnˈri:zənəbəl]

adj.

1) неразу́мны, неразва́жны

2) непамярко́ўны (пра чалаве́ка); празьме́рны

unreasonable demands — празьме́рныя вымо́гі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

глу́пый дурны́, неразу́мны; (бессмысленный) бязглу́зды; (нелепый) недарэ́чны;

глуп как про́бка (осёл) дурны́ як пень (як бот, як бара́н);

прики́дываться глу́пым прыкі́двацца дурны́м, прыду́рвацца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

senseless

[ˈsensləs]

adj.

1) непрыто́мны

2) дурны́, неразу́мны

3) бессэнсо́ўны

senseless words — бессэнсо́ўныя сло́вы

4) бязмэ́тны, недарэ́чны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dull [dʌl] adj.

1. ну́дны, неціка́вы

2. невыра́зны, няя́ркі

3. глухі́ (пра гукі)

4. пахму́рны (пра дзень, надвор’е)

5. тупы́;

a dull pain тупы́ боль

6. тупы́, дурны́, неразу́мны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

безу́мный

1. разг. вар’я́цкі, шалёны; (безрассудный) безразва́жны, неразу́мны;

2. (чрезвычайный) разг. шалёны, надзвыча́йны, страшэ́нны; (сильный) ве́льмі мо́цны;

3. сущ. (сумасшедший) уст. вар’я́т, -та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)