Áuskunft

f -, -künfte

1) даве́дка, інфарма́цыя

~ éinholen (über A) — наве́сці даве́дкі (аб кім-н., чым-н.)

2) вы́йсце (з становішча)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

szwank, ~u

м. шкода; урон;

narazić kogo na szwank — навесці каго на страты;

ujść bez ~u — выйсці цэлым (без пашкоджанняў)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

панто́н, ‑а, м.

1. Пласкадоннае судна, якое служыць апорай для наплаўнога моста або для падтрымкі на вадзе якіх‑н. збудаванняў. У першы рэйс пантонаў, які прадаўжаўся 50 хвілін, было перакінута на заходні бераг 250 байцоў. «Беларусь». Ля самай вады ляжалі непрыбраныя бярвенні — праз раку будаваўся часовы мост на пантонах. Савіцкі. // Наплаўны мост, збудаваны на такіх суднах. Навесці пантон.

2. Спец. Прыстасаванне для падымання суднаў, якія затанулі.

[Фр. ponton.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маскіро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы; Р мн. ‑ровак; ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. маскіраваць і маскіравацца. Шафёры выціскалі з .. [машын] апошняе, каб хутчэй ўскочыць у вёску, а там дзе-небудзь прытуліцца, навесці маскіроўку. Кулакоўскі. [Вера і Рамір] глядзелі адзін аднаму ў вочы і добра разумелі, што далікатныя прабачэнні не што іншае, як маскіроўка збянтэжанасці. Асіпенка.

2. Тое, чым маскіруюць, маскіруюцца. Вечарамі на вокнах вісела яшчэ цубкая чорная маскіроўка з папяровых аркушаў. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

індыка́тар, ‑а і ‑у, м.

1. ‑а. Прыбор, які служыць для вымярэння фізічных велічынь (ціску, нагрузкі і пад.), а таксама для адлюстравання ходу працэсаў або стану аб’екта назірання. Індыкатар электрычных ваганняў. Індыкатар настройкі. Акустычны індыкатар.

2. ‑у. Рэчыва, якое ўводзіцца ў раствор для выяўлення хімічнага працэсу, што адбываецца ў растворы. Індыкатар шчолачных і кіслых рэакцый.

3. ‑а. Бібліятэчная картатэка, якая паказвае, хто ўзяў чытаць кнігу. Навесці даведку па індыкатар у.

[Лац. indicator — паказальнік.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кры́тыка ж., в разн. знач. кри́тика;

гісто́рыя ру́скай ~кі — исто́рия ру́сской кри́тики;

к. дзе́янняў адміністра́цыі — кри́тика де́йствий администра́ции;

◊ наве́сці ~ку — навести́ кри́тику;

не вытры́млівае ~кі — не выде́рживает кри́тики;

аглабе́льная к. — груб. огло́бельная кри́тика

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

áusmisten

vt

1) ачышча́ць ад гно́ю (стойла)

2) фам. наво́дзіць пара́дак (у чым-н.)

den Schrank ~ — ачы́сціць ша́фу ад хла́му, наве́сці пара́дак у ша́фе

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

марко́та ж.

1. Schwérmut f -; Melancholíe [-ko-] f -; Beklémmung f -;

мяне́ му́чыць марко́та mir ist schwer ums Herz; ich bin bedrückt [níedergeschlagen];

2. (сум, смутак) Láng(e)weile f -;

наве́сці марко́ту на каго-н. j-n lángweilen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

наво́дзіць несов.

1. в разн. знач. наводи́ть; (устанавливать порядок — ещё) водворя́ть;

2. (делать донос) выдава́ть;

3. (лезвие) направля́ть;

4. (музыкальный инструмент) настра́ивать;

5. прост. наводи́ть, плоди́ть;

6. (тоску, страх) наводи́ть;

1-6 см. наве́сці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нарадзіць, радзіць, спарадзіць; прывесці, вывесці, прынесці (разм.) / нейкую колькасць: навесці □ прынесці на свет, пусціць на свет

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)