прыдба́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.

1. каго-што і чаго. Набыць, займець, нажыць.

П. сваю гаспадарку.

П. добрую рэч.

2. што і чаго. Атрымаць што-н., авалодаць чым-н.

П. вопыт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

вы́хадзіцца, ‑дзіцца; зак.

Спец. Набыць пэўныя якасці пасля браджэння (пра піва, віно і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навыме́ньваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Набыць шляхам абмену многа чаго‑н. Навыменьваць марак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наспраўля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., чаго.

Разм. Набыць, нажыць многа чаго‑н. Наспраўляць адзежы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панабыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.

Набыць, нажыць паступова многа чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разна́дзіцца, ‑джуся, ‑дзішся, ‑дзіцца; зак.

Разм. Разахвоціцца да чаго‑н., набыць якую‑н. звычку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ула́снасць, -і, ж.

1. Маёмасць, якая належыць каму-н.

Дзяржаўная ў.

2. Прыналежнасць каго-, чаго-н. каму-, чаму-н. з правам распараджэння.

Прыватная ў. на зямлю.

Набыць што-н. ва ў.

Права ўласнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ачалаве́чыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.

Стаць падобным на чалавека, набыць уласцівасці чалавека. // Стаць чалавечным, гуманным.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спалаве́ць, ‑ее; зак.

Набыць палавы ​2 колер. Бліснулі першыя прамені, і хмара адразу спалавела. Алешка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

облагоро́диться

1. набы́ць высакаро́днасць, стаць высакаро́дным;

2. (улучшиться — о породе, качестве) бот., биол. акульту́рыцца, пале́пшыцца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)