Probably, the best way to learn Spanish is by actually going to live in Spain. Магчыма, самы лепшы спосаб вывучыць іспанскую мову – гэта пажыць у Іспаніі.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Му́сі, му́се, муся, му́сіла (Жд. 1, Сл. ПЗБ, Яруш.; шчуч., З нар. сл.; КЭС, лаг.; капыл., Нар. словатв.; Нас.), капыл.му́сяка (Жыв. сл.), драг.му́сытька ’тс’ (КЭС), капыл., в.-дзв.му́сябыць (Нар. словатв., Шатал.), му́сібыць ’тс’, ’мабыць’ (Янк. 3.), ’відаць’ (ТСБМ; нясв., Сл. ПЗБ). Да му́сіць і быць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
wykonalny
1. які можна выканаць (здзейсніць; ажыццявіць), выканальны, рэальны;
2.юр. які мусіць быць выкананы
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
кастру́лька, ‑і, ДМ ‑льцы; Рмн. ‑лек; ж.
Памянш.-ласк.да каструля; невялікая каструля. Цётка Стэфа прынесла з кухні каструльку, у якой, мусіць, было яшчэ нешта да абеду.Арабей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Разм. Пашкодзіць каму‑н. у чым‑н., ашукаць. [Антон:] — Мне дзядуля часта расказваў пра вашу паездку. [Яўхім:] — Мусіць, і пра жуліка табе гаварыў, як той падседзеў нас?Пальчэўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пасу́шаны, ‑ая, ‑ае.
1.Дзеепрым.зал.пр.ад пасушыць.
2.узнач.прым. Які высах, сухі. На хвалях, што разыходзіліся ад бартоў, гойдалася пасушаная трава — мусіць, недзе ўначы пазносіла вадой копы.Чыгрынаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сухама́, прысл.
Разм. Без вадкай і гарачай ежы. Снедалі спехам, часта сухама, падганяючы павольнага Васіна.Карпаў.[Фёкла:] — Вам, дзеду, мо капусты гарачанькай? Са здорам варыла... А то, мусіць, усё сухама ды сухама...Місько.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
2.(азначае меркаванне, якое мяжуе з упэўненасцю) ма́быць, му́сіць, пэ́ўна, напэ́ўна, віда́ць;
It must be late. Напэўна, ужо позна.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
скуме́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм. Зразумець, скеміць, здагадацца. [Андрэй] мусіць скумекаў, што хлопец залішне прыкідваецца, бо не такі ён і п’яны.Пташнікаў.[Бялькевіч:] — Але як на сцежку [жанчыны] павярнулі, я адразу скумекаў — сюды шуруюць.Савіцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)