whole-wheat

[ˈhoʊlhwi:t]

adj.

непытлява́ная пшані́чная мука́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

першагатунко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да першага гатунку. Першагатунковая мука. // Вельмі добры, высакаякасны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чумі́за, ‑ы, ж.

Буйная злакавая расліна, з зерня якой вырабляюцца каштоўныя мука і крупы.

[Кіт.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

амле́т, ‑у, М ‑леце, м.

Яечня з разбоўтаных яец, у якую дабаўлена малако і мука.

[Фр. amelette.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закало́тка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.

Тое, чым закалочваць якую‑н. страву (мука, яйцы і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бліно́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да бліна; з якога робяць бліны. Бліновая мука. Бліновы апалонік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

во́бмешка, ‑і, ДМ ‑шцы, ж.

Тое, чым абмешваюць корм жывёле (мука, вотруб’е). Пасыпаць сечку вобмешкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Schrótmehl

n -(e)s мука́ буйно́га памо́лу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Wéizenmehl

n -(e)s, -e пшані́чная мука́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

гатунко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які належыць да таго ці іншага гатунку (пра тавары, вырабы). Гатунковае шкло. Гатунковая мука.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)