ізабары́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ізабары. Ізабарычны метад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кампаратыві́зм, ‑у, м.

Параўнальна-гістарычны метад у мовазнаўстве і літаратуразнаўстве.

[Ад лац. comparativus — параўнальны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

медыкаменто́зны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Звязаны з медыкаментамі. Медыкаментозны метад лячэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отаскапі́я, ‑і, ж.

Спец. Метад даследавання вуха пры дапамозе атаскопа.

[Ад грэч. ús, ōtós — вуха і skopéō — гляджу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэфлексалагі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рэфлексалогіі. Рэфлексалагічны метад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ультрамікраскапі́я, ‑і, ж.

Метад даследавання высокадысперсных сістэм пры дапамозе ультрамікраскопа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вівісекцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да вівісекцыі. Вівісекцыйны метад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вірусалагі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да вірусалогіі. Вірусалагічны метад даследавання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інтраспе́кцыя, ‑і, ж.

Метад вывучэння псіхічнага жыцця чалавека саманазіраннем. Карыстацца інтраспекцыяй.

[Ад лац. introspectare — глядзець усярэдзіну.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кампаратыві́сцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кампаратывістыкі, кампаратывіста. Кампаратывісцкі метад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)