namarnować

зак.

1. напсаваць;

2. змарнатравіць; марна страціць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

fool away

informal

а) ма́рна, бяз то́лку тра́ціць час, гро́шы, марнава́ць здаро́ўе

б) змарнава́ць наго́ду

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

marnie

1. дарэмна, дарма; марна;

marnie czas tracić — дарэмна (дарма, марна) траціць час; марнаваць час;

zginąć marnie — згінуць марна;

2. мізэрна, дрэнна, кепска;

czuć się marnie ze zdrowiem — адчуваць сябе дрэнна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Ля́сы тачы́ць ’марна траціць час у пустых размовах’ (ТСБМ, Юрч. Фраз. 2, Касп.). Укр. ляси підпуска(ти) ’заляцацца’, рус. лясы точить (веять, разводить, подводить, сказывать, строить, строчить) ’марна траціць час у балбатні, пляткарыць’. Паводле пашырэння ў гаворках можна меркаваць аб запазычанні з рус. мовы, у якой гэта запазычанне з польск. balasy ’балясы’ < італ. balaustro ’баляса ў балюстрадзе’ (Сабалеўскі, РФВ, 66, 345; Фасмер, 2, 552). Параўн. рус. кастр. лясы‑балясы ’балбатня, леменда’, ярасл. лясы‑балясы точить ’пустасловіць’, ’жартаваць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

біру́лька, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек, ж.

1. Маленькая точаная фігурка, якая ўжыв. ў гульні, дзе трэба дастаць адну за адной такія фігуркі, не зварухнуўшы астатніх.

2. Падвеска на ланцужку кішэннага гадзінніка, бранзалета і пад. як упрыгожанне.

◊

Гуляць у бірулькі (разм., неадабр.) — займацца пустымі справамі, марна траціць час.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расточа́ться страд.

1. раскіда́цца, марнатра́віцца; ма́рна тра́ціцца;

2. дары́цца, раздава́цца, сы́пацца; см. расточа́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пралайда́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак.

Разм. Правесці марна час, нічога не зрабіўшы. Цэлы год ён пралайдачыў, а наступнай восенню, не захацеўшы зноў ганяцца за шчасцем, Іван .. пайшоў «у народ». Шахавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дарэ́мна,

1. Прысл. да дарэмны.

2. у знач. вык. Марна, бескарысна. Колькі мы ні гукалі і ні свісталі — усё дарэмна, Мішкаў і след прастыў. Паслядовіч.

•••

Дарэмна хлеб есці гл. есці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

idle​2 [ˈaɪdl] v.

1. гультаява́ць;

idle one’s time away дарэ́мна/ма́рна губля́ць час

2. працава́ць на халасты́х абаро́тах (пра матор)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

marnować

незак. марнаваць; марна траціць;

marnować siły — марнаваць сілы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)