enervate

[ˈenərveɪt]

1.

v.t.

зьнясі́льваць; аслабля́ць, расслабля́ць (і ўмысло́ва ці мара́льна)

2.

adj.

абясьсі́лены, аслабе́лы; зьнясі́лены

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

frail

[freɪl]

adj.

1) кво́лы, слабы́ (напр. па́мяць)

2) ло́мкі, кро́хкі

3) мара́льна слабы́, няўсто́йлівы, слабахара́ктарны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

lapse​2 [læps] v.

1. спыня́цца (канчаткова або на пэўны час)

2. law стра́чваць сі́лу

3. па́сці (маральна)

lapse into [ˌlæpsˈɪntə] phr. v. перахо́дзіць у больш спако́йны, менш акты́ўны стан;

lapse into silence/sleep замо́ўкнуць/засну́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

рэзанёр

(фр. raisonneur)

1) персанаж п’есы, які прама выражае ідэі, маральна-этычныя погляды аўтара;

2) чалавек, які любіць весці доўгія размовы павучальнага характару.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

X-rated

[ˈeks,reɪtəd]

adj.

1) дазво́лены то́лькі для даро́слых (фільм)

2) informal

а) парнаграфі́чны

б) бру́дны (мара́льна)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

па́сці, паду́, падзе́ш, падзе́; падзём, падзяце́, паду́ць; паў, па́ла; падзі́; зак.

1. гл. падаць.

2. Загінуць, быць забітым (высок.).

П. ў бітве за Радзіму.

П. ахвярай чаго-н. (загінуць з-за чаго-н.).

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Быць пераможаным, скарыцца (пра крэпасць, уладу; высок.).

Крэпасць пала.

Стары лад паў.

4. перан. Маральна апусціцца, стаць нікчэмным.

Нізка п.

◊

Ні села ні пала (разм.) — нечакана, без прычыны.

Пасці духам — страціць надзею, занудзіцца.

|| наз. падзе́нне, -я, н. (да 3 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

depress

[dɪˈpres]

v.t.

1) гне́сьці, прыгнята́ць

2) прыбіва́ць (мара́льна); засмуча́ць

3) націска́ць, прыціска́ць

4) зьніжа́ць (цану́)

5) аслабля́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

go to pieces

а) распада́цца на кава́лкі, бі́цца удру́зг

б) не вало́даць сабо́ю, занепада́ць фізы́чна або́ мара́льна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

псало́м, ‑лма, м.

Кожны з рэлігійных і маральна-павучальных спеваў, з якіх складаецца псалтыр. У дзеда Трыфана, як у самага набожнага на ўсе Багульнікі чалавека, у суботу і ў нядзелю ўвечары збіраліся на [маленне], найбольш жанчыны .. Ён ім чытаў псалмы, а яны праз пэўныя прамежкі часу спявалі ці «Памілуй мя, божа», ці «Святы божа, святы крэпкі». Сабаленка.

[Ад грэч. psalmos — хвалебны спеў.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канфуцыя́нства

[ад кіт. Kon-fu-tsy = імя старажытнакітайскага філосафа (6 ст. да н.э.)]

сістэма маральна-філасофскіх поглядаў, заснаваная на вучэнні Канфуцыя, якая вызначае ўзаемаадносіны паміж людзьмі і патрабуе пакоры малодшых старэйшым.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)