малача́рня, ‑і, ж.

Памяшканне па ферме для перапрацоўкі і захоўвання малака; малочная.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мало́чнасць, ‑і, ж.

Здольнасць даваць тую ці іншую колькасць малака. Малочнасць кароў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кісло́тнасць, ‑і, ж.

Ступень змяшчэння кіслаты (у 2 знач.). Кіслотнасць глебы. Кіслотнасць малака.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лактаско́п, ‑а, м.

Спец. Прыбор для вызначэння тлустасці малака па ступені яго празрыстасці.

[Ад лац. lac, lactis — малако і грэч. skopeō — гляджу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падцадзі́ць, ‑цаджу, ‑цэдзіш, ‑цэдзіць; зак., чаго.

Нацадзіць дадаткова, яшчэ крыху. Падцадзіць малака ў збан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малаўдо́йны, ‑ая, ‑ае.

З невялікім удоем, які дае мала малака. Малаўдойная карова. Малаўдойны статак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засіві́ць, ‑сіўлю, ‑сівіш, ‑сівіць; зак., што.

Разм. Забяліць, заправіць невялікай колькасцю малака. Засівіць крупнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

удо́й, -ю, мн. -і, -яў, м.

1. Колькасць малака, надоенага за адзін раз або за які-н. перыяд часу.

Сутачны ў.

Павысіць удоі.

2. Тое, што і даенне.

Малако вячэрняга ўдою.

|| прым. удо́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бры́нза

(ад рум. brinza)

сыр з авечага малака.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

прыпусці́ць, -ушчу́, -у́сціш, -у́сціць; -у́шчаны; зак.

1. каго (што) і да каго. Дапусціць да злучкі, да ссання малака (спец.).

П. жарабка.

П. цяля да каровы.

2. што і чаго. Выпусціць затрыманае.

Карова малака не прыпусціла.

3. Пабегчы хутчэй (разм.).

П. наўздагон.

4. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пачаць ісці з большай сілай (разм.).

Дождж прыпусціў.

5. што. Зрабіць шырэйшым, даўжэйшым (спец.).

П. сукенку ў падоле.

|| незак. прыпуска́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. пры́пуск, -а, м. (да 1 і 5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)