прахаладзі́ць, ‑ладжу, ‑лодзіш, ‑лодзіць; зак., каго-што.

Ахаладзіць каго‑, што‑н., зрабіць больш халодным што‑н. — Паглядзі бо, Савета, якога квасу — душу прахаладзіць, — папрасіў [Атаманавіч]. Паўлаў. — Ты, мабыць, яго прахаладзіла, бо чаго ж бы ён асіп. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рыбало́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рыбнай лоўлі, рыбалоўства. Рыбалоўны сезон. Рыбалоўны промысел. // Прызначаны для лоўлі рыбы. Рыбалоўныя снасці. Рыбалоўны флот. □ У Куранях, мабыць, не было такой хаты, якая не мела б рыбалоўнай прылады. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ве́рно

1. нареч. (правильно) пра́вільна, слу́шна; (точно) дакла́дна;

2. нареч. (преданно) ве́рна; адда́на;

3. в знач. вводн. сл. (вероятно) пэ́ўна, му́сіць, ма́быць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Куманёўка ’хустка’ (Мат. Маг.). Мабыць, да *кумачоўка ад кумач ’чырвоная баваўняная тканіна’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Паляшы́ць ’паглядзець, дазнацца’ (Сцяшк. Сл.). Гл. ляшыць; мабыць, першапачаткова дазнацца по лехам.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Адплікну́ць ’адшпіліць, выпрагчы каня’ (Янк. I), мабыць, з польскага (параўн. польск. plik звязка’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Бу́кнуць ’набракаць’ (Нас.). Мабыць, з бу́хнуць (параўн. слав. *buxnǫti, рус. бу́хнуть, набуха́ть набракаць’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кілько́ро ’некалькі’ (Сл. паўн.-зах.). Мабыць, з польск. kilkoro ’тс’ (там жа, 461).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Падця́глісты ’худы’ (КЭС, карэл.), мабыць, ад падцягнуць; але параўн. яшчэ цяглі ’ногі (доўгія)*

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сіку́нчыкі ‘шампіньёны’ (маст., Сл. ПЗБ). Мабыць, да сікаць (гл.), але семантычны бок няясны.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)