Кро́ўна ’цяжка, горка, бядотна’ (ТС). Да кроў (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Крэ́ўка ’лекавая трава’ (Мат. Гом.). Да кроў (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

акрыва́віць, ‑ваўлю, ‑вавіш, ‑вавіць; зак., каго-што.

Параніўшы, пусціць кроў; замазаць у кроў. Акрывавіць вопратку. □ Прыцёр Іван плугам сваю мяжу, адсунуў яе хоць трохі да чужой палоскі, за што яму тады і акрывавілі суседзі галаву. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перадсэ́рдзе, ‑я, н.

Верхняя (правая і левая) частка сэрца, куды наступае кроў з вен.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скрыва́віцца, ‑ваўлюся, ‑вавішся, ‑вавіцца; зак.

Разм. Пакрыцца крывавымі ранамі, заліцца кроўю; запэцкацца ў кроў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абяскро́віць, -ро́ўлю, -ро́віш, -ро́віць; -ро́ўлены; зак., каго-што.

1. Выпусціць усю кроў або многа крыві.

2. перан. Зрабіць бяссільным, нежыццяздольным.

А. варожую армію.

3. Пазбавіць выразнасці, яркасці.

А. вобраз гераіні.

|| незак. абяскро́ўліваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абяскро́ўліванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

bloodcurdling

[ˈblʌdkɜ:rdlɪŋ]

adj.

жахлі́вы, ад яко́га кроў сты́не ў жы́лах

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

до́нарскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да донара, звязаны з донарствам. Донарскі пункт. Донарская кроў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крова...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «кроў», напрыклад: кроваспыняльны, кроваўтварэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

драко́нов драко́наў;

драко́ново де́рево бот. драко́нава дрэ́ва;

драко́нова кровь (древесная смола) драко́нава кроў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)