◎ Ко́стур ’мыліца’ (Ян.). Укр. костур, рус. костур ’тс’, балг. костур ’шкілет, ножык’, серб.-харв. костура ’кішэнны ножык, брытва’, костур ’шкілет’, славен. kostura ’складаны нож’, польск. kostur ’касцяная палка, мыліца’, чэш. kostur ’дубінка’, славац. kostur ’нож’. Да назваў вырабаў з косці або з дрэва і косці. Прасл. kostur з kostь пры дапамозе суфікса игъ (гл. SP, 2, 26). Параўн. Трубачоў, Эт. сл., 11, 165–166.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
перамыва́ць несов., в разн. знач. перемыва́ть; (бельё — ещё) перести́рывать; см. перамы́ць;
◊ п. ко́сці (ко́стачкі) — перемыва́ть ко́сти (ко́сточки)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
жыга́ла, ‑а, н.
Разм. Металічны востры прут, якім прапякаюць дзіркі ў дрэве, косці. Яначку нібы жыгалам прапякло наскрозь. Ад сярэдзіны пачало цяпло па жылах расцякацца. Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
непрыту́льна,
Разм.
1. Прысл. да непрытульны.
2. безас. у знач. вык. Без утульнасці, камфорту. Нудна і непрытульна было ў лесе без вогнішча. Вільгаць пранізвала косці. Бядуля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шкіле́тны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да шкілета (у 1 знач.), належыць яму. Шкілетныя мышцы. Шкілетныя косці.
2. Спец. Галоўны, асноўны, апорны. Шкілетныя галіны дрэва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лабарда́н
(гал. labberdaan)
прасоленая і правяленая траска без хрыбтовай косці.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
алеато́рны
(ад лац. aleator = гулец у косці)
рызыкоўны, звязаны са здзелкамі, біржавымі аперацыямі, латарэямі.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
graft1 [grɑ:ft] n.
1. прышчэ́пак; прышчэ́п; прышчэ́пка
2. med. транспланта́т; транспланта́цыя;
skin/bone graft пераса́дка ску́ры/ко́сці
3. BrE, infml ця́жкая пра́ца
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
skull [skʌl] n. чэ́рап;
skull and crossbones чэ́рап і ко́сці (эмблема смерці)
♦
an empty skull пуста́я галава́;
a thick skull ме́дны лоб
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
нашту́рхацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Разм. Паштурхацца доўга, многа. [Дзядзька Клімент:] — А вось і я... Здаровы!.. Ф-фу-у, і наштурхаўся ж у гэтым аўтобусе, усе косці ломіць. Хадкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)