Búchtitel

m -s, - палігр.

1) ты́тульны ліст, ты́тул кні́гі

2) на́зва кні́гі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Кні́жка 1 ’маленькая кніга’ (ТСБМ, Шат., Сл. паўн.-зах., Бяльк.). Гл. кніга.

Кні́жка 2 ’аддзел страўніка жвачных жывёл’ (ТСБМ). Гл. кнігі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

богаслужэ́бны, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Які адносіцца да богаслужэння. Богаслужэбныя кнігі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ліста́ж, ‑у, м.

Аб’ём кнігі, брашуры і пад. у аркушах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маргіна́льны, ‑ая, ‑ае.

Напісаны на палях кнігі, рукапісу. Маргінальная заметка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пагіна́цыя, ‑і, ж.

Спец. Нумарацыя старонак кнігі, рукапісу і пад.

[Ад лац. pagina — старонка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазле́плівацца, ‑аецца; зак.

Зляпіцца — пра ўсё, многае. Лісты кнігі пазлепліваліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

mój

мой;

to są moje książki — гэта мае кнігі;

te książki są moje — гэтыя кнігі – мае; гэта мае кнігі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

канані́чны, -ая, -ае.

1. Які адпавядае канону.

2. Прызнаны царквой у якасці Свяшчэннага Пісання.

Кананічныя кнігі.

3. Прыняты за ўзор, цвёрда ўстаноўлены.

Кананічныя тэксты.

|| наз. канані́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

канто́ра, -ы, мн. -ы, -то́р, ж.

Агульная назва адміністрацыйна-канцылярскіх аддзелаў прадпрыемстваў, а таксама самастойных устаноў пераважна гаспадарчага, фінансавага характару.

К. завода.

|| прым. канто́рскі, -ая, -ае.

Канторскія кнігі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)