Туроўля (крэпасць каля Полацка) 3/559

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Востраў (маёнтак каля Ліды) 7/581

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

or so

больш-менш; каля́

it cost a dollar or so — Гэ́та каштава́ла каля́ даля́ра

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

circa

[ˈsɜ:rkə]

prep., adv.

прыблі́зна, каля́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

approximately

[əˈprɑ:ksɪmətli]

adv.

блізу́; каля́; прыблі́зна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ама́ль, прысл.

Без нечага, мала чаго не хапае да чаго-н., каля, блізка, прыблізна.

Ён а. дарослы.

Працавалі а. цэлы дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зака́лец, -льцу, м.

Сыры, недапечаны слой у хлебе каля ніжняй скарынкі.

◊

Мець закалец на каго (разм.) — затаіць злосць на каго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

агаро́дчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Абгароджаны кавалачак зямлі каля сядзібы, дзе садзяць кветкі, сеюць расаду; кветнік.

|| прым. агаро́дчыкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

то́ўпіцца, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -піцца; незак.

Збірацца дзе-н. вялікай групай, утвараць натоўп.

Каля рэчкі тоўпіліся людзі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ту́мбачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

1. гл. тумба.

2. Невялікі столік-шафка, які ставяць звычайна каля ложка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)