высакапро́бны, ‑ая, ‑ае.

Які мае высокую пробу (пра золата, серабро 72‑й пробы і вышэй). // перан. Разм. Які вызначаецца высокімі якасцямі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

намыўны́, ‑ая, ‑ое.

1. Нанесены цячэннем. Намыўны бераг.

2. Створаны шляхам намыву машынай. Намыўная плаціна.

3. Здабыты шляхам прамывання. Намыўное золата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

silver​2 [ˈsɪlvə] adj. сярэ́браны, срэ́бны;

silver hair сівы́я валасы́

♦

speech is silver, silence is goldenсло́ва – серабро́, маўча́нне – зо́лата

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

aqua regia

[,ђ,kwəˈri:dʒIə]

n., Chem.

ца́рская вада́ (распуска́е зо́лата й пляты́ну)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

зазалаці́цца, ‑ціцца; зак.

Стаць залацістыя, набыць колер, адценне золата. Зазалаціліся вогненным пажарышчам таполі, пад лёгкім ветрыкам пачалі губляць свой летні ўбор. Астрэйка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

афіна́ж

(фр. affinage)

ачышчэнне ад прымесей золата, плаціны, серабра.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Лямава́ць ’аблямоўваць, акружаць, абводзіць, падшываць’ (Нас.). З польск. lamować ’тс’, якое ад lama ’аблямоўка, абшыўка’ < франц. lame ’бляшка, паясок, пласцінка з золата, срэбра, якія ўжываліся пры вышыванні’ (Слаўскі, 4, 36 і 40).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

упла́віць, уплаўлю, уплавіш, уплавіць; зак., што ў што.

Спец. Пры дапамозе плаўкі ўставіць, умацаваць што‑н. у што‑н. Уплавіць плаціну ў золата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вкрапле́ние ср.

1. (действие) укра́пванне, -ння ср.;

2. укра́піна, -ны ж.;

вкрапле́ния зо́лота геол. укра́піны зо́лата.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

ца́рскі, -ая, -ае.

1. гл. цар.

2. Які адносіцца да манархіі на чале з царом.

Царская Расія.

Ц. рэжым.

3. перан. Вельмі багаты, раскошны.

Ц. абед.

○ Царская гарэлка — сумесь салянай і азотнай кіслот, якая растварае золата, плаціну і іншыя металы.

Царскія дзверы — пярэднія дзверы ў царкоўным іканастасе, што вядуць у алтар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)