сшарава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Разм. Знішчыць, сапсаваць шараваннем. Маці, відаць, цэлы гай Сярдзітых гальнёў сшаравала, Пакуль падлога Зрабілася гладкая. Барадулін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

знішчэ́нне ср.

1. уничтоже́ние, истребле́ние; выведе́ние;

2. устране́ние, искорене́ние, ликвида́ция ж.;

3. сокруше́ние;

4. удале́ние, уничтоже́ние;

1-4 см. зні́шчыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павынішча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Вынішчыць, знішчыць усіх, многіх або ўсё, многае. Павынішчаць пустазелле. □ Цяпер ваўкоў зменшала: іх павынішчалі паляўнічыя. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́глуміць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; зак., што.

Разм. Пусціць на глум, знішчыць. Выглумілі паны лес ва ўсёй Случчыне, каб іх зямля не насіла. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zgładzić

зак.

1. забіць;

2. знішчыць; вынішчыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zniszczyć

зак. знішчыць; зруйнаваць; разбурыць; сапсаваць; папсаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ко́кнуць разм.

1. (разбіць) zerschlágen* vt;

2. (забіць, знішчыць) ermórden vt; úmbringen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

смести́ сов., прям., перен. зме́сці, мног. пазмята́ць; см. смета́ть​I;

◊

смести́ с лица́ земли́ зні́шчыць ушчэ́нт;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераве́сці², -вяду́, -вядзе́ш, -вядзе́; -вядзём, -ведзяце́, -вяду́ць; -вёў, -вяла́, -ло́; -вядзі; -ве́дзены; зак.

1. каго-што. Знішчыць, вывесці.

П. мышэй.

2. што. Зрасходаваць без асаблівай карысці або марна (разм.).

П. грошы.

|| незак. пераво́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць.

|| наз. пераво́д, -у, М -во́дзе, м. П. грошай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́маразіць, ‑ражу, ‑разіш, ‑разіць; зак., што.

1. Знішчыць марозам. Вымаразіць пасевы.

2. Высушыць на марозным паветры. Вымаразіць бялізну.

3. Выстудзіць халодным паветрам, марозам. Вымаразіць хату.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)