◎ Падко́льная ’злы дух, які жыве, па павер’ю простых людзей, пад колам млына’, падкдльнік ’чорт’ (Нас.). Да кола (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

джын​1

(ар. dzinn = дух)

злы або добры дух у арабскай міфалогіі;

выпусціць джына з бутэлькі — даць свабоду злым сілам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Зёл ’туман, які напускаюць чараўнікі’, ’падман’ (Нас.). Можа, ад зелкі ’зелле, адурманьваючыя рэчывы’. Параўн. яшчэ рус. ярасл. зёл ’злы’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

gállig

a зласлі́вы, зло́сны; з’е́длівы

éinen ~en Humór háben — мець злы гу́мар

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ліхі́​I

1. (злы, нядобры) böse, übel;

2. (дрэнны, паганы) schlecht;

◊ не рабі́ ліхо́га і не бо́йся нічо́га ́≅ réines Gewíssen, ein gútes Rúhekissen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

◎ *Памярэ́ча, помырэча ’мор; перан. злы, дакучлівы чалавек’ (Клім.). Дэрыват з суф. ‑эч‑а ад памерці < тегН (гл. мерці) (Сцяцко, Афікс. наз., 97).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ге́ній, -я і -ю, мн. -і, -яў, м.

1. -ю. Самая высокая ступень творчай адоранасці, таленавітасці.

Музычны г.

Чайкоўскага.

2. -я. Чалавек, надзелены такой адоранасцю.

Творчасць геніяў.

3. -я. У старажытнарымскай міфалогіі: дух — заступнік чалавека, які кіруе яго жыццём і прадвызначае характар.

◊

Добры геній — той, хто памагае каму-н., аказвае на каго-н. дабратворны ўплыў.

Злы геній — той, хто аказвае на каго-н. дрэнны ўплыў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ге́ній

(лац. genius)

1) звышнатуральная істота ў рымскай міфалогіі, якая быццам ахоўвае чалавека на працягу ўсяго жыцця; пазней — наогул добры або злы дух;

добры г. — той, хто аказвае на каго-н. дабратворны ўплыў;

злы г. — той, хто прыносіць каму-н. зло;

2) чалавек, якому ўласціва найвышэйшая ступень творчай даравітасці, таленавітасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Úngeist

m -(e)s пагардл.

1) злы [нядо́бры] дух

2) нядо́брыя ду́мкі, нядо́бры настро́й

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Unius dementia efficit multos

Шаленства аднаго перадаецца многім.

Безумие одного передаётся многим.

бел. Злы прыклад і добрага псуе. Адзін другога даводзіць да ліхога. 3 лядачым спазнаўся, з розуму спаўся.

рус. Дурной пример заразителен.

фр. Les mauvaises exemples sont contagieux (Дурные/плохие примеры заразительны).

англ. One fool makes many (Один дурак порождает много).

нем. Ein Bube macht mehr Buben (Один подлец порождает много).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)