яршы́сты, ‑ая, ‑ае.

1. Шчаціністы, віхрасты; калючы. Зайцаў насупіў яршыстыя бровы. Даніленка. Сын, з яршыстым чубчыкам на галаве, сядзіць за сталом насупраць бацькі. Грамовіч.

2. перан. Няўступчывы, заўзяты; задзірлівы. Янука Лапату Андрэй не любіў. Яршысты, злосны чалавек. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пі́кша ’лясны клоп расліннаедны’ (рэч., ЛА, 1). Магчыма, балтызм, утвораны ад літ. прыметніка pìktas ’злы, злосны’ і суф. ‑ša(s). З-за яго смярдзючага паху называецца яшчэ смярдзю́ха, біздзюха́, воню́ха, бзьдзю́ля, а таксама бікзды́кша — кантамінаванае ўтварэнне з асновы бзд‑ і пікша.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

mischievous [ˈmɪstʃɪvəs] adj.

1. сваво́льны, дураслі́вы;

a mischievous child сваво́льнае дзіця́

2. fml зло́сны, злы; шкадлі́вы;

mischievous gossip/lies зло́сныя плёткі/зло́сная хлусня́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

grumpy

[ˈgrʌmpi]

adj.

1) бурклі́вы, пану́ры, зло́сны; грубія́нскі

2) у дрэ́нным настро́і, надзьму́ты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

абці́снуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., што.

1. Сціснуць з усіх бакоў, каб выціснуць вільгаць, ушчыльніць. Злосны на ўсіх на свеце, Суконка абціснуў далонямі штаны, каб з іх сцякла вада, выкруціў анучы і ўсцягнуў боты. Паслядовіч.

2. Прымяць. Абціснуць салому.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нядо́бры

1. (злосны) böse; féindselig (варожы);

быць нядо́брым да каго-н j-m gróllen, j-m übel wóllen*;

2. (дрэнны) schlimm, schlecht, übel

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

банкру́т, ‑а, М ‑круце, м.

1. Збяднелы неплацежаздольны даўжнік.

2. перан. Чалавек, які аказаўся няздольным апраўдаць чые‑н. надзеі і пацярпеў ідэйнае крушэнне. Палітычныя банкруты.

•••

Злосны банкрут — купец, банкір, які ўхіляецца ад выканання сваіх даўгавых абавязацельстваў, хоць і з’яўляецца плацежаздольным.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паку́тніцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пакутніка і пакутніцтва. Раманюк .. пакляўся адпомсціць ворагу і за пакутніцкую смерць Тараса і за ўсіх нас. Краўчанка. // Які выяўляе пакуты. Палкоўнік, злосны і зняможаны, адкінуўся на падушку, з пакутніцкім выглядам заплюшчыў вочы. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

shaft [ʃɑ:ft] n.

1. дрэ́ўка (дзіды); тапары́шча; агло́бля

2. lit. про́мень (святла); успы́шка (маланкі)

3. fml зло́сны вы́пад, кпі́ны, насме́шка

4. tech. вал, вось

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wściekły

1. люты, разлютаваны, раз’юшаны, злосны;

2. шалёны;

wściekły pies — шалёны сабака

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)