Зморшчыўшы, сціснуўшы павекі, прыкрыць, прыплюшчыць (вочы, вока). [Рога] выбегла на двор, прыжмурылася ад яркага святла, якое балюча ўдарыла ёй у вочы.Лынькоў.Шахневіч сеў на лаву і, зацягнуўшыся дымам папяросы, прыжмурыўся.Краўчанка.// Прыплюшчыцца, прыкрыцца (пра вочы). Галя стала суроваю, лоб наморшчыўся, вочы злосна прыжмурыліся.Ваданосаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трыбу́х, ‑а, м.
Разм.
1. Страўнік.
2.Іран. Жывот. — А што князю мужык, беззямельнае сялянства! Быў бы напханы свой трыбух... Вешаць трэба такіх гадаў! — злосна заключыў Янка.Колас.// Пра тоўстага чалавека. [Залыгін:] Вайна — гэта мясабойня для трыбухоў багацеяў.Мележ.
3.толькімн. (трыбухі́, ‑оў). Вантробы (страўнік, кішкі і пад.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
га́ркнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак. і аднакр.
1.(1і2ас.неўжыв.). Злосна гаўкнуць (пра сабаку).
2.што і без дап.Разм. Моцна і адрывіста крыкнуць. Гаркнуў дзед на ўсё горла: — Музыку, марш вясельны!Лынькоў.// Прыкрыкнуць на каго‑н. Антось гаркнуў цераз стол на жонку, і бабская лаянка спынілася.Чарот.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хмылі́цца, хмылюся, хмылішся, хмыліцца; незак.
1. Хітра, злосна ўхмыляцца.
2.(1і2ас.неўжыв.). Касавурыць вочы, прыціскаць вушы (пра коней). Пачуўшы Андрэя, [коні] сталі хмыліцца і круціцца ў праварынах — не падыходзь...Пташнікаў.Дэраш — так звалі мы [каня] — даволі-такі сцёр зубы, часта наравіўся, хмыліўся не толькі на чужых, а і на мяне самога.Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зле́есравнит. ст.
1.нареч. больш зло́сна; больш сярдзі́та; больш лю́та; см.злоII.
2.прил. больш злы; больш ліхі́; больш зло́сны; больш сярдзі́ты; больш лю́ты; см.злой.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
arg
1.
a дрэ́нны, злы, благі́
~e Gedánken háben — заду́мваць злачы́нства
im Árgen líegen — быць у дрэ́нным стано́вішчы
2.
adv
1) зло́сна
2) мо́цна
das ist zu ~! — гэ́та ўжо зана́дта!
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
басано́ж, прысл.
Босымі нагамі, без абутку. Люблю тыя сцежкі на родным Палессі, Дзе бегала ты па расе басанож.Кірэенка.А як хацелася прайсціся басанож за плугам! Здаецца, акрыяў бы душой, падужэў бы целам.Сачанка.//Разм. Надзеўшы абутак на босыя ногі. — Маўчы ты, назола, — злосна буркнуў Анісім і ўсхапіўся з палацяў, басанож ускочыў у боты, накінуў апашкі кажух і рынуўся з хаты.Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
за́гарадкаізагаро́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Рмн. ‑дак; ж.
1. Невысокая перагародка, звычайна ўнутры памяшкання. За загарадкаю на свабодна расстаўленых сталах працавала шмат канторшчыкаў.Гартны.Стаеннік злосна грыз зубамі загарадку, неспакойна біў капытоў цагляную падлогу.Васілевіч.
2. Месца, адгароджанае перагародкаю, плотам. Пасярод [хлява] вузкі калідор, а па баках загарадкі для свіннёй, кожнай асобна.Галавач.[Вера] пазаганяла кароў па загародках.Броўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
накуса́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
1.(1і2ас.неўжыв.); каго-што. Пакусаць, нарабіць укусаў у многіх месцах (пра насякомых). Накусалі камары рукі. □ Конь злосна махае галавою, спыняецца і трэ вочы аб калені пярэдніх ног або дастае галавою і зубамі хапае за месцы, дзе накусалі сляпні.Галавач.