увянча́цца, ‑аецца;
Завяршыцца чым‑н. добрым, станоўчым, прыемным.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
увянча́цца, ‑аецца;
Завяршыцца чым‑н. добрым, станоўчым, прыемным.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
экспане́нт, ‑а,
Асоба ці арганізацыя, якая выстаўляе на выстаўцы свае экспанаты.
[Ад лац. exponens, exponentis — які выстаўляе напаказ.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
валакі́та, ‑ы,
Нядобрасумленная, бюракратычная зацяжка з канчатковым вырашэннем якой‑н. справы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раўнаду́шнасць, ‑і,
Уласцівасць раўнадушнага; абыякавыя, безудзельныя адносіны да каго‑, чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спо́рыцца, ‑рыцца;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сцюдзёнка, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
усенаро́дны, ‑ая, ‑ае.
Які належыць усяму народу, ахоплівае ўвесь народ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сіньце́ж Балотная сенажаць, якую косяць толькі па лёдзе (
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
зубарэ́з, ‑а,
Рабочы на зубарэзным станку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ню́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)