гідразбудава́нне, ‑я, н.

Збудаванне, прызначанае для выкарыстання вады або для абароны ад яе. Комплекс гідразбудаванняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бюве́т, ‑а, М ‑веце, м.

Збудаванне над мінеральнай крыніцай, адкуль непасрэдна атрымліваюць ваду для піцця.

[Фр. buvette.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вадаскі́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Гідратэхнічнае збудаванне для спуску лішняй вады з вадасховішчаў. Запасны вадаскід.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крапасны́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да крэпасці ​1. Крапасная сцяна. Крапасная вежа. Крапасное збудаванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сейсмаста́нцыя, ‑і, ж.

Спецыяльнае збудаванне з апаратурай для прыёму і рэгістрацыі сейсмічных хваль; сейсмічная станцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даўгача́сны, -ая, -ае.

Тое, што і доўгачасовы.

Даўгачасная адсутнасць.

Даўгачасная абарона.

○

Даўгачасны агнявы пункт — моцнае абароннае збудаванне, прызначанае для вядзення агню з гармат, кулямётаў і інш.

|| наз. даўгача́снасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ве́жа, ‑ы, ж.

1. Высокае і вузкае архітэктурнае збудаванне. Крамлёўскія вежы. Вежы замкаў.

2. Ахоўная браніраваная вышка для гармат і кулямётаў на танках і суднах. Гарматныя вежы [у ганках] былі прабіты снарадамі, ад доўгіх ствалоў гармат засталіся абломкі. Пятніцкі.

•••

Воданапорная вежа — высокае збудаванне, у верхняй частцы якога знаходзіцца рэзервуар з вадою, адкуль яна пад ціскам падаеца ў водаправод.

Сянажная вежа — высокае збудаванне для захоўвання сенажу.

Вавілонская вежа — пра высокую будыніну ў жартаўлівым параўнанні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сліп, сліпа, м.

Спец. Збудаванне ў выглядзе нахіленай плоскасці для пад’ёму і спуску суднаў на бераг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трэк, ‑а, м.

Спецыяльнае збудаванне для трэніровак і гоначных спаборніцтваў на вела- і мотаспорту. Веласіпедны трэк.

[Англ. track.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́мнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Скулыітурнае або архітэктурнае збудаванне ў знак ушанавання памяці каго-, чаго-н.

П.

Максіму Багдановічу.

2. Прадмет культуры мінулага.

Археалагічны п.

Помнікі пісьменнасці (старажытныя рукапісы).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)