Saal

m -s, -Säle за́ла

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ula

f -, -len а́ктавая за́ла

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

lektorium

н. чытальная зала

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

фізкульту́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фізкультуры, фізкультурніка. Фізкультурны нарад. // Прызначаны для фізкультуры, фізкультурнікаў. Фізкультурная зала. Фізкультурны касцюм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́стаўка, -і, ДМ -таўцы, мн. -і, -тавак, ж.

Сукупнасць прадметаў, размешчаных дзе-н. для агляду, а таксама месца, дзе яны сабраны.

Сельскагаспадарчая в.

В. карцін.

В.-продаж (з прадажай экспанатаў).

|| прым. вы́ставачны, -ая, -ае.

Выставачная зала.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

лекцы́йны Vrlesungs-;

лекцы́йная за́ла Hörsaal m -s, -säle

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

хо́ры, ‑аў; адз. няма.

Адкрытая галерэя або балкон у верхняй частцы параднай залы або царкоўнага будынка (першапачаткова для размяшчэння хору, музыкантаў). Зала губернскіх дваранскіх збораў нагадвала мора ў непагоду. Уся гэтая паўкруглая зала, усе месцы за калонамі, .. амфітэатр хораў — усё гэта было напхана людзьмі. Караткевіч. На хорах спявалі суровыя манахі. Асіпенка.

[Грэч. choros — хор.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экспазіцы́йны, ‑ая, ‑ае.

1. Які з’яўляецца экспазіцыяй. Экспазіцыйная сцэна.

2. Прызначаны для экспазіцыі (у 2 знач.). Экспазіцыйная зала. Экспазіцыйны стэнд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

глядзе́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Тое, што і аптычны. Глядзельнае шкло. Глядзельная труба.

2. Прызначаны для гледачоў (у 2 знач.). Глядзельная зала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

відэасало́н

(ад відэа- + салон)

памяшканне, зала для паказу відэафільмаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)