1) элементарныя падручнікі старажытнарымскага права, складзеныя ў 6 ст. у Візантыі пры імператары Юстыніяне; як і дыгесты, мелі сілу закона;
2) установы, арганізацыі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
АМЕБЕ́ЙНАЯ КАМПАЗІ́ЦЫЯ
(ад грэч. amoibaios папераменны),
у вершаскладанні будова паэт. твора, заснаваная на кампазіцыйным паралелізме (паўтарэнні вершаванага радка або страфы). Шырока ўжываецца ў фальклоры (нар. песні). Выкарыстана Ф.Багушэвічам у вершы «Песня», заснаваным на чаргаванні пытальных і сцвярджальных інтанацый: «Чым бяздомны, мужычок? // — Бо чужога гляджу. // Чаму хіцёр, мужычок? // Бо дурны, як варона. // Чаго ўмёр, мужычок? // — Уцякаў ад закона!» Найчасцей у аснове амебейнай кампазіцыі ляжыць прыём анафары.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
АВАГА́ДРА ЗАКО́Н,
адзін з асноўных законаў малекулярнай фізікі, паводле якога ў роўных аб’ёмах ідэальных газаў пры аднолькавых т-ры і ціску змяшчаецца аднолькавая колькасць малекул. Адкрыты А.Авагадра ў 1811. З Авагадра закона вынікае, што пры аднолькавых т-ры і ціску 1 моль кожнага ідэальнага газу займае аднолькавы аб’ём. роўны пры нармальных умовах 22,4∙10-3м³, ці 22,4 л, а шчыльнасці газаў прама прапарцыянальныя іх малекулярным масам.
2.(распоряжение, имеющее силу закона) уст. узакане́нне, -ння ср.;
сбо́рник узаконе́ний збо́рнік узакане́нняў.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прае́кт
(лац. proiectus = кінуты наперад)
1) распрацаваны план стварэння чаго-н. (напр. п. самалёта, п. гідратурбіны);
2) папярэдні тэкст якога-н. дакумента (напр. п. закона);
3) задума, план.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
За́пан ’фартух’ (Жд. 2, Мат. Гом.), запо́н, запо́нка ’тс’ (Мат. Гом.). Рус.дыял.за́по́н ’фартух’, укр.запо́на ’заслона; пакрывала; засцежка; перашкода’, польск.zapona ’засцежка, заслона’, чэш.zápona, zápon ’засцежка, заслона’, славац.zápona ’засцежка, фартух’, славен.zapòn, zapȏna ’засцежка’, серб.-харв.за́пон(а) ’засцежка; затрымка’. Бязафіксны назоўнік ад дзеяслова *zapenti (> zapęti) з чаргаваннем e/о. Za‑pę‑tі — прэфіксальнае ўтварэнне ад pęti (гл. пяць2, апона). Варыянты націску ў рус., бел. звязаны з наяўнасцю ці адсутнасцю дзеяння закона Шахматава ў розных дыялектах. Форма запо́нка мае суфікс ‑к‑a, утворана пазней ад запона. Фасмер, 2, 78; Брукнер, 645.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
адваро́тны
1. (не лицевой) обра́тный, оборо́тный;
адваро́тны бок — обра́тная (оборо́тная) сторона́;
2. (противоположный) обра́тный;
адваро́тны сэнс — обра́тный смысл;
раскла́сці ў адваро́тным пара́дку — расположи́ть в обра́тном поря́дке;
адваро́тны бок медаля́ — обра́тная сторона́ меда́ли
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
cite[saɪt]v.
1. спасыла́цца, прыво́дзіць;
cite an instance прыве́сці пры́клад;
cite precedent/authority/law спасыла́цца на прэцэдэ́нт/аўтарытэ́ты/арты́кул зако́на
2. цытава́ць
3. пералі́чваць, узга́дваць, упаміна́ць
4.law выкліка́ць у суд (у якасці абвінавачанага або сведкі)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Verábschiedung
f -, -en
1) звальне́нне, адста́ўка
2) про́вады
3) прыня́цце, зацвярджэ́нне (закона і г.д.); (vonD) развіта́нне (з кім-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
афо́рміць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; зак., каго-што.
1. Даць чаму‑н. закончаную знешнюю форму або пэўны выгляд. Аформіць рукапіс. Аформіць насценгазету. □ У нядзелю раніцай да Шаманскага зайшоў Наварка, каб дагаварыцца, як аформіць калгасны хор, які меўся выступаць на раённым фестывалі.Дуброўскі.