За некаторы час да чаго‑н.; загадзя. Зараней .. [Лукаш] для кожнага страл[ка] Назначыў месца ў бары густым.Танк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прадузя́ты ’заснаваны на думцы, якая загадзя беспадстаўна была прынята за правільную’ (ТСБМ). Калька рус.предвзятый (параўн. Крукоўскі, Уплыў, 83), якое з пред‑ і взяты < взять.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
зада́нне, ‑я, н.
Загадзя вызначаны аб’ём работы. Зменнае заданне. □ Майстры загадзя прыйшлі, агледзелі ўсё, давялі заданні.Карпаў.// Зададзены ўрок. Дамашняе заданне.// Даручэнне. — У мяне ёсць заданне газеты напісаць пра вас, таварыш Мілоўскі.Галавач.// Аператыўная, ваенная задача. Баявое заданне. □ Група выконвала аперацыі і заданни, якія даваў камандзір усяго атрада Бумажкоў.Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фу́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Рмн. ‑рак; ж.
Спец. Перасовачная пляцоўка ў тэатры з загадзя зманціраванымі на ёй дэкарацыямі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Канава́ць ’вызначаць’, канаванне ’вызначэнне лёсу’, наканаваны ’загадзя вызначаны’ (Нас.). Утворана ад кон ’вызначэнне лёсу’, ’чарга’, якое з’яўляецца прасл.konъ > (гл. Трубачоў, Эт. сл., 10, 195–196).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Прызна́чыць, прызнача́ць ’загадзя намеціць’, ’назначыць; устанавіць’, ’намеціць, зрабіць метку’ (Нас., Байк. і Некр., ТСБМ, ПСл), ’адпусціць (сродкі)’ (ашм., Сл. ПЗБ). Прыставачна-суфіксальнае ўтварэнне ад знак (гл.).