полімерыя, ‑і, ж.

Спец. З’ява генетычнай сувязі палімера з простай малекулай, у выніку чаго малекулярная вага палімера кратна малекулярнай вазе простай малекулы.

[Грэч. polymereia — наяўнасць многіх частак.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

необъясни́мый невытлумача́льны; незразуме́лы;

необъясни́мый факт невытлумача́льны факт;

необъясни́мым о́бразом незразуме́лым чы́нам;

необъясни́мое явле́ние незразуме́лая (невытлумача́льная) з’я́ва.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

ізамерыя, ‑і, ж.

З’ява, якая заключаецца ў існаванні хімічных злучэнняў з аднолькавым саставам і малекулярнай масай, але з рознымі фізічнымі і хімічнымі ўласцівасцямі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міраж назоўнік | мужчынскі род

  1. Аптычная з’ява ў атмасферы, пры якой на гарызонце становяцца бачнымі адлюстраванні розных наземных прадметаў.

    • М. у пустыні.

  2. пераноснае значэнне: Тое, што не адпавядае рэчаіснасці, што не можа здзейсніцца.

|| прыметнік: міражны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

іанізатар, ‑а, м.

1. З’ява, якая выклікае іанізацыю. Іанізатары атмасферы. Рэнтгенаўскія прамяні з’яўляюцца іанізатарамі.

2. Апарат для атрымання дадатна або адмоўна зараджаных паветраных іонаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мадыфікацыя, ‑і, ж.

Спец.

1. Відазмяненне чаго‑н., якое адзначаецца з’яўленнем новых уласцівасцей.

2. Прадмет або з’ява, якія падвергліся такому відазмяненню. Алмаз — мадыфікацыя вугляроду.

[Лац. modificatio.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прадвесце, ‑я, н.

З’ява, прыкмета, якая прадвяшчае наступленне чаго‑н. Над горадам навісла навальнічная хмара. Ад яе павявала ўжо свежасцю і прадвесцем нечага трывожнага. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дадатны прыметнік

  1. Які выражае адабрэнне; станоўчы.

    • Дадатная ацэнка.

  2. У матэматыцы: большы за нуль.

    • Д. лік.

  3. Які адносіцца да таго віду электрычнасці, матэрыяльныя часцінкі якой называюцца пратонамі, пазітронамі (спецыяльны тэрмін).

    • Д. электрычны зарад.

  4. Карысны, істотны.

    • Дадатная з’ява.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

freak [fri:k] n.

1. вы́радак, пачва́ра;

a freak of nature памы́лка прыро́ды

2. цуд, незвыча́йная/нечака́ная з’я́ва

3. infml дзіва́к

4. infml фана́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дапушча́льны

1. допусти́мый;

~ная прапано́ва — допусти́мое предложе́ние;

2. прие́млемый;

д. спо́саб — прие́млемый спо́соб;

3. терпи́мый;

~ная з’я́ва — терпи́мое явле́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)