Verbum

млекако́рмячае, -ага, мн. -ыя, -ых, н.

Вышэйшая пазваночная жывёліна, якая корміць дзіцянят сваім малаком.

Клас млекакормячых.

казу́ля, -і, мн. -і, -зу́ль, ж.

Парнакапытная жывёліна сямейства аленевых; дзікая каза.

|| прым. казу́лін, -а, -ы.

дыназа́ўр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Яшчарападобная жывёліна, якая вымерла ў далёкім мінулым.

|| прым. дыназа́ўравы, -ая, -ае.

апо́сум, -а, мн. -ы, -аў, м.

Невялікая млекакормячая жывёліна сямейства сумчатых пацукоў, якая водзіцца ў лясах Амерыкі.

сіву́ч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Вялікая млекакормячая марская жывёліна сямейства вушатых цюленяў.

|| прым. сіву́чы, -ая, -ае.

гепа́рд, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Буйная драпежная млекакормячая жывёліна сямейства кашэчых.

|| прым. гепа́рдавы, -ая, -ае.

ла́ска², -і, ДМ ла́сцы, мн. -і, -сак, ж.

Невялікая драпежная жывёліна сямейства куніцавых, а таксама яе футра.

мяша́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м. (разм.).

Жывёліна або расліна, якая паходзіць ад скрыжавання двух розных відаў, парод.

каса́тка², -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Буйная драпежная млекакормячая жывёліна сямейства дэльфінавых, падобная на кіта.

земляры́йка, -і, ДМ -ры́йцы, мн. -і, -ры́ек, ж.

Насякомаедная млекакормячая жывёліна, роднасная крату.

|| прым. земляры́йкавы, -ая, -ае.