убікві́ст

‘жывёлы і расліны, экалагічныя ўмовы існавання якіх вельмі разнастайныя’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. убікві́ст убікві́сты
Р. убікві́ста убікві́стаў
Д. убікві́сту убікві́стам
В. убікві́ст убікві́сты
Т. убікві́стам убікві́стамі
М. убікві́сце убікві́стах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чу́чала

‘набітая чым-н. скура жывёлы, птушкі’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чу́чала чу́чалы
Р. чу́чала чу́чал
Д. чу́чалу чу́чалам
В. чу́чала чу́чалы
Т. чу́чалам чу́чаламі
М. чу́чале чу́чалах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

rump [rʌmp] n. зад (у жывёлы); аза́дак (у чалавека і жывёлы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гетэратро́ф

‘арганізмы, якія не ствараюць арганічныя рэчывы з неарганічных; жывёлы і грыбы’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гетэратро́ф гетэратро́фы
Р. гетэратро́фа гетэратро́фаў
Д. гетэратро́фу гетэратро́фам
В. гетэратро́фа гетэратро́фаў
Т. гетэратро́фам гетэратро́фамі
М. гетэратро́фе гетэратро́фах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гетэратро́ф

‘арганізмы, якія не ствараюць арганічныя рэчывы з неарганічных; жывёлы і грыбы’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гетэратро́ф гетэратро́фы
Р. гетэратро́фа гетэратро́фаў
Д. гетэратро́фу гетэратро́фам
В. гетэратро́ф гетэратро́фы
Т. гетэратро́фам гетэратро́фамі
М. гетэратро́фе гетэратро́фах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

стеноте́рмный зоол. стэнатэ́рмны;

стеноте́рмные живо́тные стэнатэ́рмныя жывёлы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́йла, -а, н.

Піццё для жывёлы.

П. для цялят.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазвано́к, -нка́, мн. -нкі́, -нко́ў, м.

Асобная косць (або храсток) пазваночніка.

Шыйныя пазванкі.

|| прым. пазвано́чны, -ая, -ае.

Пазваночныя жывёлы (вышэйшыя жывёлы, якія маюць касцявы або храстковы шкілет).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скотокра́дство ср., юр. жывёлакра́дства, -ва ср., крадзе́ж жывёлы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

холмого́рский халмаго́рскі;

холмого́рская поро́да скота́ халмаго́рская паро́да жывёлы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)