фура́ж, -у́, м.

Раслінны корм для свойскай жывёлы і птушак.

|| прым. фура́жны, -ая, -ае.

Фуражныя культуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

саліцёр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Доўгі плоскі чарвяк, які паразітуе ў страўніку чалавека і жывёлы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сляпе́нь, -пня́, мн. -пні́, -пнёў, м.

Двухкрылае насякомае сямейства крывасмокаў, якое жывіцца кроўю жывёлы і чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гістало́гія, -і, ж.

Навука аб будове і развіцці тканак чалавека і жывёлы.

|| прым. гісталагі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чле́ністы, -ая, -ае.

Які складаецца з асобных частак, членікаў.

Членістыя жывёлы, расліны.

|| наз. чле́ністасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

prehistoric [ˌpri:hɪˈstɒrɪk] adj. дагістары́чны;

pre historic animals дагістары́чныя жывёлы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ruminant​2 [ˈru:mɪnənt] adj. жва́чны;

ruminant animals жва́чныя жывёлы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

жывёлабо́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да забою жывёлы, прызначаны для забою жывёлы. Жывёлабойная пляцоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жва́чны:

жва́чныя жывёлы Wíederkäuer pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

фармакало́гія, -і, ж.

Навука аб уздзеянні лекавых рэчываў на арганізм чалавека і жывёлы.

|| прым. фармакалагі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)