не́куды.
1. прысл. Кудысьці, невядома куды.
Н. ж вядзе гэта сцежка.
2. безас., у знач. вык., з інф. Няма месца (куды б можна было адправіцца, змясціць каго-, што-н.).
Ехаць н.
Далей ісці н.
◊
Далей некуды (разм.) — горш не можа быць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
заду́маць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак.
1. што і з інф. У думках вырашыць зрабіць што-н.
З. важную справу.
Задумала ехаць заўтра ў Полацк.
2. што. У думках выбраць, вызначыць што-н.
З. цотны лік.
|| незак. заду́мваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
шасцяры́к, -церыка́, мн. -церыкі́, -церыко́ў, м.
1. Старадаўняя руская мера (вагі, аб’ёму, ліку і пад.), якая змяшчае шэсць якіх-н. адзінак, а таксама прадмет такой вагі, аб’ёму і пад.
2. Запрэжка ў шэсць коней.
Ехаць шасцерыком.
|| прым. шасцерыко́вы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
маму́ся, ‑і, ж.
Разм. Ласк. да мама. [Пан Яндрыхоўскі:] Ну, мамуся, як ні прыемна мне ў родным доме, пад тваім крылом, але мушу ехаць. Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ *Ламахце́ць, ламахтёті ’ехаць хутка, тарахцець’ (лун., Шатал.), магчыма, у выніку кантамінацыі ламіць (гл.) і тарахцець (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Перадава́ць, ’ісці, ехаць наперадзе’ (Нас.), піръдува́ць ’мітусіцца, перашкаджаючы ісці іншым’ (ушац., Нар. лекс.). Да пе́рад (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
slowly
[ˈsloʊli]
adv.
мару́дна (працава́ць); паво́льна, паво́лі, пама́лу, памале́ньку (ісьці, е́хаць)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
паўсміха́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Разм. Усміхацца некаторы час. Паслухалі прафесары, пазатыкаўшы вушы, паўсміхаліся і параілі ехаць мне дадому ды іграць на вечарынках. Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уха́біна, ‑ы, ж.
Разм. Тое, што і ухаба. Падскаквае на ўхабінах лёгкая двухколка. «Маладосць». Па вуліцах ехаць лягчэй, толькі лыжы кідае на ўхабінах. Жычка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чацвяры́к м. (коней) Víergespann n -(e)s, -e;
е́хаць чацверыко́м víerspännig fahren*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)