мі́нус, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Знак у выглядзе гарызантальнай рыскі (-) для абазначэння аднімання або адмоўнай велічыні ў матэматыцы.

2. нескл. Паміж дзвюма лічбамі абазначае, што другая лічба аднімаецца ад першай.

Пяць м. тры.

3. Пры ўказанні на тэмпературу паветра абазначае: ніжэй нуля.

Сёння м. пяць.

4. перан. Недахоп, адмоўны бок (разм.).

Праект мае шмат мінусаў.

|| прым. мі́нусавы, -ая, -ае (да 3 і 4 знач.).

Мінусавая тэмпература.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Hnterhand

f - карт. друга́я рука́ (гулец)

in der ~ sein — быць апо́шнім, пле́сціся [цягну́цца] у хвасце́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

...капеечны, ‑ая, ‑ае.

Другая састаўная частка складаных прыметнікаў, якая ў спалучэнні з лічэбнікам абазначае: вартасцю ў столькі капеек, колькі паказана ў першай частцы, напрыклад: трохкапеечны, пяцікапеечны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ні́мфа, ‑ы, ж.

1. У грэчаскай міфалогіі — бажаство ў выглядзе жанчыны, якое ўвасабляе сабою розныя сілы прыроды.

2. У заалогіі — другая стадыя развіцця лічынкі некаторых насякомых.

[Грэч. nymphē — нявеста, маладая жанчына; німфа.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прышко́льны, ‑ая, ‑ае.

Які размяшчаецца, знаходзіцца каля школы, пры школе. Прышкольны сад. □ Другая палавіна прышкольнага ўчастка ўяўляла своеасаблівае вопытнае поле: тут быў уведзены дзевяціпольны севазварот. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

...кратны, ‑ая, ‑ае.

Другая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае: такі, што паўтараецца столькі разоў, большы ў столькі разоў, колькі паказвае першая частка, напрыклад: аднакратны, мнагакратны, пяцікратны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

масажава́ць, ‑жую, ‑жуеш, ‑жуе; незак., каго-што.

Тое, што і масіраваць ​1. Адна з .. [дзяўчат] масажавала ногі [міс Элен], другая старанна і ўмела паляпвала тонкімі пальчыкамі па друзлым твары. Ус.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падгадава́цца, ‑дуюся, ‑дуешся, ‑дуецца; зак.

Разм. Падрасці, вырасці нямнога. Міне вясенька і другая, І падгадуецца сынок. Колас. Дзеці недзе пабеглі, яны падлеткі ўжо, падгадаваліся, бавяцца самі сабе. Марціновіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уто́ра 1, ‑ы, ж.

Спец. Унутраная нарэзка, у якую ўстаўляецца дно ў бочцы, цэбры і пад.

уто́ра 2, ‑ы, ж.

Спец. Другі голас у музычнай партыі; другая скрыпка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

срэбралі́тны, ‑ая, ‑ае.

Абл. Светлы, як срэбра, нібы выліты са срэбра. І дзе на свеце ёсць такая, Як Нёман, рэчанька другая? Тут хвалі светлы, срэбралітны, А беражкі — ну, аксамітны. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)