паднява́ць
‘правесці дзень, зрабіць днёўку дзе-небудзь’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
падню́ю |
падню́ем |
| 2-я ас. |
падню́еш |
падню́еце |
| 3-я ас. |
падню́е |
падню́юць |
| Прошлы час |
| м. |
паднява́ў |
паднява́лі |
| ж. |
паднява́ла |
| н. |
паднява́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
падню́й |
падню́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
паднява́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дзённы, -ая, -ае.
1. гл. дзень.
2. Які вырабляецца на працягу аднаго дня; які атрымліваецца за адзін дзень.
Дзённая выпрацоўка.
Дзённая зарплата.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
нараджэ́нне, -я, н.
1. гл. нарадзіць, нарадзіцца.
2. Дзень, дата, калі хто-н. нарадзіўся, а таксама святкаванне гэтага дня.
Запрасіць на дзень нараджэння.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
учо́ра, прысл.
1. У дзень перад сённяшнім.
2. у знач. наз., нескл., н. Учарашні дзень.
У. не дагоніш, ад заўтра не ўцячэш (прыказка).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
наза́ўтра, прысл.
На наступны дзень.
Пасяджэнне перанесена н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
імяні́ннік, -а, мн. -і, -аў, м.
Чалавек у дзень сваіх імянін або ў дзень свайго нараджэння.
Падарунак для імянінніка.
|| ж. імяні́нніца, -ы, мн. -ы, -ніц.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
журфі́кс
(фр. jour fixe = пэўны дзень)
уст. дзень тыдня, вызначаны для прыёму гасцей.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
за́ўтра, прысл.
1. На наступны дзень пасля сягонняшняга.
Паедзем з.
2. у знач. наз., нескл., н. Заўтрашні дзень.
Адкласці на з. (да з.).
Шчаслівае сёння і светлае з.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
світа́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́е; незак.
1. безас. Пачынаць развіднівацца (аб набліжэнні ўсходу сонца).
Зімой світае позна.
2. Пачынацца, наступаць (пра дзень).
Пасля ночы світае дзень.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
днець, дне́е; безас., незак.
Займацца на дзень; світаць.
На дварэ днела.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)