Verbum

кі́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

Ручная прылада — прадаўгаваты, завостраны з двух канцоў малаток для драблення цвёрдай пароды або лёду.

|| прым. кі́ркавы, -ая, -ае.

склада́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

1. гл. скласціся.

2. Мець у сваім складзе каго-, што-н., быць складзеным з каго-, чаго-н.

Падручнік складаецца з двух раздзелаў.

стык, -у, мн. -і, -аў, м.

Месца злучэння, сутыкнення двух канцоў, дзвюх частак чаго-н.

С. участкаў.

С. панэлей.

На стыку дзвюх эпох.

|| прым. сты́кавы, -ая, -ае.

трапе́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

1. Чатырохвугольнік, у якога толькі адна пара супрацьлеглых старон паралельная.

2. Гімнастычная прылада, якая складаецца з перакладзіны, падвешанай на двух тросах.

варыя́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

1. Відазмяненне, разнавіднасць.

Праект у двух варыянтах.

Дэбютны в. (у шахматах).

2. Розначытанне ў тэксце.

Выданне твораў Мележа з варыянтамі.

вы́пуск, -у, мн. -і, -аў, м.

1. гл. выпусціць.

2. Група навучэнцаў, якія заканчваюць навучальную ўстанову адначасова.

Мінулагодні в.

3. Частка твора, выдадзеная асобна.

Раман у двух выпусках.

кле́шчы, -аў.

1. Металічныя шчыпцы.

Кавальскія к.

2. Драўляная частка хамута, якая складаецца з дзвюх кляшчын.

3. У ваеннай справе — акружэнне ворага з двух бакоў.

Узяць у к.