1. Знайсці месца для каго‑, чаго‑н.; умясціць. Навагранскі рынак не змясціў усіх кірмашоўцаў.Сабаленка.Ты адчуў, колькі шчасця і сілы Можа ў сэрцы змясціць чалавек.Прыходзька.
2. Даць памяшканне для жылля; пасяліць. Маці Васілька змясцілі ў хлеве. Гэта быў даўгі цагляны будынак.Маўр.// Даць месца, размясціць дзе‑н. [Прыяцель] змясціў сакаляня ў клетцы на даху сваёй хаты.В. Вольскі.
3. Уладкаваць, аддаць куды‑н. (на вучобу, службу і пад.). Змясціць у школу. Змясціць у бальніцу.
4. Надрукаваць, апублікаваць дзе‑н. Змясціць артыкул у часопісе. □ За той жа час побыту ў школе Аленка змясціла два свае вершыкі ў газеце.Колас.
5.Разм. Зняць, звольніць з пасады. Бюро райкома вынесла Байкову вымову і змясціла з камандзіра.Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
linear
[ˈlɪniər]
adj.
1) ліне́йны; зь лі́ніяў
2) па лі́ніі
a linear succession from father to son — спа́дчыннасьць па лі́ніі ад ба́цькі да сы́на
3) як лі́нія, даўгі́ й ву́зкі
4) прапарцы́йны, сувыме́рны
a linear relationship — прапарцы́йная су́вязь, зале́жнасьць
linear equation Math. — раўна́ньне пе́ршае ступе́ні
•
- linear measure
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
zakopać się
зак. закапацца, зарыцца;
zakopać się w śniegu — закапацца (зарыцца) у снег;
2.перан. зарыцца, пагрузіцца;
zakopać się w pracy — зарыцца ў працу з галавой;
zakopać się w długi — залезці ў даўгі
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Kérbholz
n -es, -hölzer бі́рка
◊ étwas auf dem ~ háben — мець даўгі́; мець што-н. на сумле́нні
bei j-m auf dem ~ stéhen* — быць вінава́тым каму́-н.; быць у каго́-н. на заме́тцы [на дрэ́нным раху́нку]
das kommt [geht] nicht aufs ~ — гэ́та не ў лік
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
long1[lɒŋ]adj.
1. праця́глы, до́ўгі;
for a long time до́ўгі час;
a long memory до́брая па́мяць;
a long time ago даўно́;
How long is the fi l m ? Колькі часу доўжыцца фільм?
2. до́ўгі, даўгі́;
thelong jump скачо́к у даўжыню́
♦
at long last нарэ́шце;
the long and short оf it са́мая су́тнасць гэ́тага, са́мае гало́ўнае;
the long and short of it is that… караце́й ка́жучы, спра́ва ў тым, што…;
be long in the toothhum. быць ве́льмі стары́м
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
адрабі́ць, ‑раблю, ‑робіш, ‑робіць; зак.
1. Разлічыцца за даўгі, атрыманыя грошы і пад. сваёй працай. — Дзякуй вам, дзякуй! — пачаў паўтараць.. Даніла і ледзь не кланяецца гаспадыні. — Мы заплацім, як прыедзе сын, а то я адраблю валі, кашоў напляту.Кулакоўскі.
2.Разм. Скончыць працаваць. Адрабіўшы, можна і адпачыць.// Перастаць рабіць, папрацаваўшы доўгі час, аддаць працы многа сіл, стаць непрыгодным для працы. [Сын з нявесткай:] — Не табе, старой, сягоння Раўнавацца з намі, Ты сваё ўжо адрабіла, Справімся і самі.Русак.— Дзед ужо не работнік... — ледзьве прагаварыла маці праз плач. — Дзед сваё адрабіў...Якімовіч.// Знасіцца ад працяглай работы (пра машыны, прылады і пад.).
3. Папрацаваць нейкі час. Пастушэня гутаркай кароткай быў узрушан, хоць нямала ён у праектнай адрабіў канторы, розных шмат спраектаваў мастоў.Русецкі.
4.чаго, што. Зрабіць так, каб вярнуць што‑н. да ранейшага стану. Адно для Сценкі было ясна: цяпер ён за парогам бацькавай хаты. Таго, што зрабілася, назад не адробіш.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
years
pl.
а) гады́pl.
He looks young for his years — Ён мо́лада выгляда́е на свае́ гады
in years —
а) пажылы́, у гадо́х
б) гада́мі
б) век, пэры́яд -у m., часы́pl., даўгі́ час
years of prosperity — часы́ дабрабы́ту
I haven’t seen him in years — Я яго́ ня ба́чыў до́ўгія гады́
school year — навуча́льны год
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
рашы́ць, рашу́, рэ́шыш, рэ́шыць; зак.
1.зінф. і здадан.сказам. Пасля раздумвання, меркавання прыйсці да якога‑н. выніку, заключэння. Каб не папасціся пад гарачую руку немцам, Міколка з дзедам рашылі перасядзець у лесе ночы са тры.Лынькоў.[Талаш:] — Я, таварышы, рашыў падараваць вепра вам, чырвоныя ваякі.Колас.[Сёмка:] — А мы з Петрусём ужо прачакаліся цябе і рашылі, што ты не прыйдзеш.Гартны.
2.зінф. і здадан.сказам. Вынесці, прыняць рашэнне адносна каго‑, чаго‑н. [Чарнавус:] — Людзі самі рашылі: Глінскаму быць старшынёй, а мне ісці ў пастухі або ў вартаўнікі.Кулакоўскі.
3.што. Знайсці неабходны адказ, вызначыць невядомае. Рашыць красворд. Рашыць ураўненне. Рашыць арыфметычную задачу.//што. Вырашыць, ажыццявіць. Рашыць праблему. □ Як рашыць такую цяжкую задачу, што трэба зрабіць, каб тутэйшыя пяскі хоць трохі лепш, радзілі?Кулакоўскі.
4.што. Разм. Патраціць, расходаваць што‑н. нажытае. [Бабейка:] — У даўгі залез па самыя вушы, каб вы ведалі. Рашыць астатні набытак прыйдзецца.Хадкевіч.[Гальвас] быў непрактычны абібок. І каб на яго рукі ўсё асталося, ён рашыў бы маёнтак за адзін год.Чорны.
•••
Рашыць жыцця — забіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
доўг (род. до́ўгу) м.
1. (взятое взаймы) долг;
вярну́ць д. — возврати́ть долг;
2. (обязанность) долг;
◊ не заста́цца ў даўгу́ — не оста́ться в долгу́;
адда́ць апо́шні д. — отда́ть после́дний долг;
па ву́шы ў даўга́х — по́ уши в долга́х;
уле́зці ў даўгі́ — влезть в долги́;
быць у даўгу́ — быть в долгу́;
не выла́зіць з даўго́ў — не вылеза́ть из долго́в;
у даўгу́ як у шаўку́ — погов. в долгу́ как в шелку́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)