дапра́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., што.

Скончыць пражанне; пражачы, давесці да поўнай гатоўнасці. Дапражыць боб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пратапі́ць, ‑таплю, ‑топіш, ‑топіць; зак., што.

Растопліваючы, давесці да патрэбнага стану (сала, масла і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Абгало́ціць ’давесці да галечы’ (КТС) да галота (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

разори́ть сов.

1. (разрушить) разбуры́ць; (опустошить) спусто́шыць;

2. (довести до нищеты) разары́ць, даве́сці да гале́чы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

doprowadzić się

зак. давесці сябе (да чаго)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

загубі́ць, -ублю́, -у́біш, -у́біць; -у́блены; зак.

1. каго-што. Пагубіць, давесці да смерці.

З. чалавека.

З. чыё-н. жыццё (сапсаваць жыццё каму-н., зрабіць няшчасным).

2. што. Марна патраціць (разм.).

З. многа грошай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

doprowadzić

зак.

1. давесці;

doprowadzić do łez — давесці да слёз;

doprowadzić co do końca — давесці што да канца;

doprowadzić co do porządku — прывесці што ў парадак; давесці да ладу;

doprowadzić kogo do ostateczności — давесці каго да крайнасці;

doprowadzić kogo do rozpaczy — давесці каго да роспачы (адчаю);

doprowadzić kogo do szału — давесці каго да шалу (раз’юшанасці, лютасці);

2. падвесці;

doprowadzić gaz (wodę) — падвесці газ (ваду);

doprowadzić prąd — падключыць ток

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

давядзе́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. даводзіць ​1 — давесці ​1 (у 2, 3 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дагартава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Скончыць гартаванне чаго‑н.; давесці да патрэбнага гарту. Дагартаваць нож.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дапая́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што.

Скончыць паяць што‑н.; давесці паянне да якой‑н. мяжы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)