ГІДРАФІЛІ́Я

(ад гідра... + ...філія),

1) прыстасаванасць вышэйшых раслін да пераносу пылку вадой і апыленні кветак на паверхні вады або ў вадзе (гідрагамія). Уласціва відам узморніку, наяды, рагалісніку і інш. На Беларусі з гідрафільных раслін пашыраны рагаліснік апушчаны, наяда гнуткая, валіснерыя спіральная і інш. 2) У фізіялогіі — здольнасць тканак арганізма звязваць і ўтрымліваць ваду, перашкаджаючы яе выдаленню.

т. 5, с. 236

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Вы́дра 1 ’жывёла, Lutra vulgaris’ (БРС, Нас., Бес.). Рус. вы́дра, укр. ви́дра, ст.-рус. выдра, польск. wydra, в.-луж. wudra, н.-луж. hudra, чэш., славац. vydra, серб.-харв. ви̏дра, славен. vídra, балг., макед. ви́дра. Роднасным з’яўляецца літ. ū́dra ’выдра’, ст.-прус. wudro, лат. ûdris, ст.-інд. udráḥ ’вадзяная жывёла’, авест. udrā‑ ’выдра’, грэч. ὕδρος, ὕδρα ’гідра, вадзяная змяя’, ст.-ісл. otr ’выдра’, ст.-в.-ням. ottar ’тс’. Назва ўтворана ад назвы вады; параўн. грэч. ὕδωρ ’вада’, рус. вада (Траўтман, 334; Вальдэ, 449; Фасмер, 1, 367; Шанскі, 1, В, 222).

Вы́дра 2 ’хітры, пранырлівы чалавек’ (Нас., Мат. Гом.). Пераноснае значэнне выдра 1, але не выключана магчымасць і ўтварэння ад выдраць, выдзіраць; параўн. вырва.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гідраакумуля́цыя

(ад гідра + акумуляцыя)

назапашванне гідраэнергіі шляхам стварэння запасаў вады ў вадасховішчах верхняга б’ефа.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гідрадамкра́т

(ад гідра- + дамкрат)

гідраўлічны механізм для паднімання цяжкіх прадметаў, напр. вертыкалізацыі ракетносьбітаў ракетаносьбітаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гідралакалі́т

(ад гідра- + лакаліт)

мярзлотная форма рэльефу ў выглядзе купалападобнага ўзвышэння з ледзяным ядром.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гідрані́міка

(ад гідра- + гр. onyma = імя, назва)

раздзел мовазнаўства, які вывучае гідронімы і гідранімію.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гідрапо́нны

(ад гідра- + гр. ponos = работа);

г-ыя культуры — расліны, якія вырошчваюцца спосабамі гідрапонікі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гідрато́рф

(ад гідра- + торф)

торф, здабыты размываннем яго залежаў струменем вады пад высокім ціскам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гідратра́нспарт

(ад гідра- + транспарт)

перамяшчэнне па трубаправодзе сыпкіх і раздробненых цел сілай цякучай вады.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гідратурбі́на

(ад гідра- + турбіна)

турбіна, якая прыводзіцца ў рух сілай патоку вады; вадзяная турбіна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)