миро́к

1. (узкий круг людей) гурто́к, -тка́ м.;

2. перен. (узкая область чего-л.) абмежава́ны свет; мале́нькі свет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

драматы́чны dramátisch;

драматы́чны тэа́тр Scháuspielhaus n -es, -häuser; Drámatheater n -s, -;

драматы́чны гурто́к dramátischer Zírkel;

драматы́чны тэ́нар Héldentenor m -s, -tenöre

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

селекцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да селекцыі. [Стася] расказала, што іхні гурток некалькі год праводзіць селекцыйную работу па вывядзенню шыпшыны з больш сакавітымі пладамі, з меншаю колькасцю насення. Дубоўка. // Атрыманы ў выніку селекцыі. Селекцыйны сорт ячменю. // Які займаецца селекцыяй. Селекцыйная станцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арганізава́цца сов., в разн. знач. организова́ться;

~ва́ўся драматы́чны гурто́к — организова́лся драмати́ческий кружо́к;

~ва́лася экспеды́цыя — организова́лась экспеди́ция;

ма́сы ~ва́ліся — ма́ссы организова́лись

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

circle

[ˈsɜ:rkəl]

1.

n.

1) ко́ла n., круг -а m.

2) Math. акру́жнасьць f.

3) Theatr. балько́н -а, я́рус -а m.

4) кругаваро́т -у m., цы́кл -у m.

5) ко́ла n. (сяме́йнае, сябро́ўскае), гурто́к -ка́ m.

literary circle — літарату́рны гурто́к

6) сфэ́ра f. (дзе́яньня, уплы́ваў)

2.

v.

1) абкружа́ць

2) круці́цца наво́кал, абыхо́дзіць круго́м

•

- go around in circles

- vicious circle

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

распа́сться сов., прям., перен. распа́сціся; (развалиться) развалі́цца;

от взры́ва стена́ распа́лась ад вы́буху сцяна́ распа́лася (развалі́лася);

кружо́к распа́лся гурто́к распа́ўся.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

dance

[dæns]

1.

v.

танцава́ць, та́нчыць, скака́ць

2.

n.

1) та́нец -цу m., ско́кі pl. only.

2) вечары́на f., ве́чар з та́нцамі

3.

adj.

танцава́льны (му́зыка, гурто́к)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

семіна́р, ‑а, м.

1. Практычныя заняткі студэнтаў у вышэйшай навучальнай установе па якому‑н. спецыяльнаму прадмету, тэме; абмеркаванне студэнцкіх ці аспіранцкіх дакладаў. Семінары па літаратуры.

2. Групавыя заняткі, гурток для павышэння кваліфікацыі, ідэйна-палітычнага ўзроўню. Семінар прапагандыстаў. □ Быў семінар кінакрытыкаў. Мы глядзелі чатыры-пяць фільмаў у дзень. «Маладосць».

[Ад лац. seminarium — рассаднік.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Interéssengemeinschaft

f

1) - агу́льнасць інтарэ́саў

2) -, -en гурто́к (аматараў чаго-н)

3) -, -en эк. канцэ́рн

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

інтэліге́нцыя, ‑і, ж.

Грамадскі слой людзей, якія прафесіянальна займаюцца разумовай, пераважна складанай творчай працай, развіццём і распаўсюджаннем культуры. Савецкая інтэлігенцыя. Народная інтэлігенцыя. // зб. Людзі, якія належаць да гэтага сацыяльнага слоя; інтэлігенты. Тэхнічная інтэлігенцыя. Сельская інтэлігенцыя. □ У той час, калі сябры купаліся, на ганку фельчарскага пункта сядзеў гурток панямонскай інтэлігенцыі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)