абавязко́васць, ‑і, ж.

Уласцівасць абавязковага. Абавязковасць працы для ўсіх працаздольных членаў грамадства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Gentlgesellschaft

f -, -en гіст. радаво́е грама́дства

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Mores bonos mala vitiant

Дрэннае грамадства псуе добрыя норавы.

Плохое общество портит хорошие нравы.

Гл.: Bonos mores...

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

вярхі́, ‑оў; адз. няма.

1. Вышэйшыя, кіруючыя колы грамадства. Кіруючыя вярхі. Сустрэча ў вярхах. Вярхі феадальнага грамадства.

2. Высокія гукі, ноты. Браць вярхі. Чыстыя вярхі.

3. Неглыбокія, павярхоўныя веды ў якой‑н. галіне, спецыяльнасці. Нахапацца вярхоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўперы́зм, ‑у, м.

Кніжн. Галеча працоўных ва ўмовах класавага грамадства, заснаванага на эксплуатацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

middle class1 [ˌmɪdlˈklɑ:s] n. the middle class сярэ́дні клас, сярэ́днія слаі́ грама́дства

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

organism [ˈɔ:gənɪzəm] n. аргані́зм;

a living organism жывы́ аргані́зм;

the social organism грама́дства

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

будаўні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Той, хто будуе (у 1 знач.), працуе на будаўніцтве.

Брыгада будаўнікоў.

2. перан., чаго. Тварэц, стваральнік.

Будаўнікі новага грамадства.

|| прым. будаўні́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ба́зіс, -у, м.

1. Тое, што і база (у 1 і 2 знач.).

2. Сукупнасць пэўных вытворчых адносін, якія вызначаюць эканамічную структуру грамадства і характар надбудовы.

|| прым. ба́зісны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прадстаўні́ца ж. Vertrterin f -, -nen; Repräsentntin f -, -nen (народа, грамадства)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)