Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
то́рны, ‑ая, ‑ае.
1. Наезджаны, гладкі, роўны (пра дарогу, шлях). [Буйскі] шпарка ішоў па торнай дарозе на поўнач.Шамякін.Неўзабаве .. [Туравец і Шашура], выбраўшыся ўжо зноў на горны шлях, пад’ехалі да рэгуліровачнага паста.Мележ.Торная, выгладжаная палазамі санак, .. [дарога] зырка паблісквала перад вачамі, бура-рыжаватай істужкай бегла ў глыбіню лесу.М. Ткачоў.
2.перан. Адкрыты, даступны, шырокі (пра жыццёвы шлях). Свет расчынен вам [дзецям] прасторны, Зняты ўсе парогі, Каб пракласці шлях свой горны.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
mountain
[ˈmaʊntən]1.
n.
1) гара́f.
2) ку́ча f., мно́ства n.
a mountain of difficulties — мно́ства ця́жкасьцяў
2.
adj.
го́рны
a mountain pass — го́рны прахо́д
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
highland(s)
[ˈhaɪlənd]
n.
го́рны край, го́рная мясцо́васьць; узго́рак -ка m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Бава́рскі лесм Báyrischer Wald m -(e)s (горны хрыбет)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
маркшэ́йдэр
(ням. Markscheider)
горны інжынер або тэхнік, спецыяліст па маркшэйдэрыі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Парна́с, ‑а, м.
1.(з вялікай літары). Горны масіў у сярэдняй частцы Грэцыі, дзе, паводле міфалагічных уяўленняў, жылі Апалон і музы.
2.перан. Усё, што звязана з паэзіяй; свет паэзіі.
[Грэч. Parnassos.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Bérgsteigen
n -s альпіні́зм, горны туры́зм
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Bérgsturz
m -es, -stürze го́рны абва́л
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Stéiger
m -s, - го́рны ма́йстар, шта́йгер
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)