наси́женный в разн. знач. насе́джаны;

наси́женное яйцо́ насе́джанае яйцо́;

наси́женное ме́сто (гнездо́) насе́джанае ме́сца (гняздо́);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

crow’s-nest

1) варо́ніна гняздо́

2) назіра́льная пляцо́ўка (на ма́чце)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

snake pit

1) я́ма, по́ўная зьме́яў

2) informal зьмяі́нае гняздо́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

звіць, саўю, саўеш, саўе; саўём, саўяце; зак., што.

1. Скручваючы, уючы пасмы, ніці, вырабіць што‑н. Звіць вяроўку. □ На такой гаспадарцы, як наша, зімой работы няшмат. Дроў прывезці, звіць пастронкі ці лейцы, лапці падшыць, даць каню і карове — і ўсё. Брыль. // Зрабіць, сплятаючы што‑н. Звіць вянок з кветак. // Зляпіць, збудаваць гняздо (пра птушак). Пад дахам нашага дома, у вузенькай шчыліне франтона, вераб’іная пара звіла сабе гняздо. Гарбук.

2. Зматаць у клубок; наматаць на што‑н. Звіць ніткі ў клубок.

3. Матаючы, зняць з чаго‑н.; разматаць. Звіць ніткі са шпулькі. Звіць пражу з матавіла.

•••

Звіць (сабе) гняздо — а) завесці сям’ю; уладкаваць жыццё. Часам думаю такое: Мо звіла гняздо ты з кім Пад вясковаю страхою Ці пад дахам гарадскім... Кусянкоў; б) пасяліцца, прыжыцца дзе‑н. Каліну перанеслі ў кабінет дырэктара, дзе паспеў ужо звіць сабе гняздо камендант, і палажылі на мяккую канапу. Няхай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саро́ка, -і, ДМо́цы, мн. -і, -ро́к, ж.

1. Птушка сямейства крумкачовых з доўгім хвастом і чорным з белым апярэннем.

2. перан. Пра балбатлівага, шумнага чалавека.

Сарока на хвасце прынесла — пра навіну, весткі, атрыманая невядома адкуль (жарт., іран.).

|| прым. саро́чы, -ая, -ае і саро́чын, -а.

Сарочына гняздо.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

саві́ны в разн. знач. сови́ный;

~нае гняздо́ — сови́ное гнездо́;

~ныя во́чы — сови́ные глаза́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

bike

I [baɪk]

n., informal

веласіпэ́д, ро́вар -а m.

II [baɪk]

n., Scot.

1) асі́нае гняздо́, гняздо́ шэ́ршняў або́ дзі́кіх пчо́лаў

2) Figur. рой -ю m., нато́ўп -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Nest

n -(e)s, -er

1) гняздо́

ein ~ buen — віць [будава́ць] гняздо́

ins ~ ghen*разм. адпра́віцца ў пасце́ль

2) вы́вадак

3) глухме́нь

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Kbel

m -s, -

1) вавёрчына гняздо́

2) дыял. хаці́на

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

віць, ую́, уе́ш, уе́; уём, уяце́, ую́ць; віў, віла́, віло́; ві; ві́ты; незак., што.

Вырабляць, скручваючы, сплятаючы або плетучы.

В. вяроўкі.

В. вянкі.

В. гняздо.

З ветру вяроўкі віць (разм., неадабр.) — гаварыць што-н. беспадстаўнае, выдумляць.

|| зак. звіць, саўю́, саўе́ш, саўе́; саўём, саўяце́, саўю́ць; звіў, звіла́, звіло́; зві; звіты.

|| наз. віццё, -я́, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)