Verbum

рады́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Работнік, які абслугоўвае прыёмна-перадавальную радыёстанцыю. З гадзіну таму назад радыст прыняў шыфроўку з штаба злучэння партызанскіх атрадаў Палесся. Краўчанка.

паабіра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм.

1. Абабраць усё, многае. Паабіраць яблыкі.

2. і без дап. Абіраць некаторы час. Паабіраў хлапчук гадзіну вішні і пайшоў.

пляву́згаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Гаварыць абы-што, пустое, без толку. Можа, цэлую гадзіну.. [Гардзей] знарок, не зважаючы на непрыхільнасць Ігната, плявузгаў пра розныя дробязі. Мележ.

прысце́нак, ‑нка, м.

Бакавая прыбудоўка. За якую гадзіну на паўметра вырас прысценак. Гроднеў. Зіна вывела Сяргейку з-за стала і накіравалася з ім у прысценак. Кавалёў.

уцані́ць, уцаню, уцэніш, уцэніць; зак., што.

Знізіць цану (звычайна на заляжалы тавар). Праз гадзіну ў магазіне з’явіліся члены камісіі. Яны перагледзелі ўсе тавары. Палавіну ўцанілі. Нядзведскі.

збо́рлівасць, ‑і, ж.

Абл. Уласцівасць зборлівага. [Міхал:] — Мая зборлівасць табе не па душы? Ты хочаш, паб у чорную гадзіну і дзіця зайшлося, за душой нічога не меўшы? Чорны.

зае́хацца, ‑едуся, ‑едзешся, ‑едзецца; зак.

Тое, што і заехаць (у 1 знач.). — Я на Беларусі бываю час ад часу, можа выберу добрую гадзіну і да вас заедуся. Дубоўка.

патырча́ць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак.

Разм. Тырчаць некаторы час дзе‑н. [Лявон:] «Э, хай будзе тое, што павінна быць! Яшчэ з гадзіну патырчу тут, і трэба брацца дадому». Дамашэвіч.