бестсе́лер, ‑а, м.

У шэрагу замежных краін — ходкая, выдадзеная вялікім тыражом, кніга; ходкі тавар.

[Ад англ. best — лепшы, большы і sell — прадавацца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

валлекава́ты, ‑ая, ‑ае.

Разм. З вялікім валляком. Валлекаватыя пеліканы рохкаюць са свінячай пацешнасцю. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

flying [ˈflaɪɪŋ] adj. які́ лятае, ляту́чы

♦

a flying visit BrE (ве́льмі) кароткатэрміно́вы візі́т;

with flying colours з вялі́кім по́спехам, ве́льмі паспяхо́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кінабаяві́к, ‑баевіка, м.

Разм. Фільм, які карыстаецца асабліва вялікім поспехам або разлічаны на такі поспех.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́майстраваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Зрабіць што‑н. з вялікім майстэрствам; змайстраваць. Вымайстраваць скрыпку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самашанава́нне, ‑я, н.

Шанаванне самога сябе. Завостраныя .. рыжаватыя вусы гаварылі аб вялікім самашанаванні шляхціца. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

умало́ць, умялю, умелеш, умеле; зак., што.

Разм. З’есці з вялікім апетытам; умяць. Умалоць кавалак хлеба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фотапанара́ма, ‑ы, ж.

Фатаграфія, якая вылучаецца вялікім вуглом поля зроку ў гарызантальным напрамку. Фотапанарама Крамля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

во́ласць, -і, мн. -і, -ей, ж.

1. У Старажытнай Русі: мясцовасць, падпарадкаваная адной уладзе.

2. Адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка, падраздзяленне ўезда ў сельскай мясцовасці Расіі, у Вялікім Княстве Літоўскім і ў СССР да раяніравання.

|| прым. валасны́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стогн, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Жаласны енк, выкліканы болем або вялікім горам; выражэнне пакуты, адчаю.

Стогны хворых.

2. перан. Пра працяглы гук, шум, гул ад чаго-н.

Цяжкім стогнам аддалося рэха ва ўсіх канцах лесу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)