казыра́ ць 1 , ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Разм.
1. Хадзіць з казырнай карты.
2. перан. ; чым . Выстаўляць што‑н. як сваю перавагу; выхваляцца чым‑н. [Лабановіч] прыгадаў аднаго слуцкага рамізніка, які меў княжацкі тытул і ў крытычных выпадках казыраў ім. Колас . — А ты, хлопча, не дужа казырай сваімі ведамі, бо ведаеш усё гэта з газет. Скрыпка .
казыра́ ць 2 , ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Разм. Вітаць па-вайсковаму, прыкладваючы руку да казырка. Дзяўчына-яфрэйтар.. паказвала дарогу кожнай машыне і, спрытна перахапіўшы сцяжкі ў левую руку, казырала. Шамякін .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
stawiać
незак.
1. ставіць; расстаўляць;
stawiać na nogi — станавіць (падымаць) на ногі;
2. ставіць; будаваць;
stawiać dom — ставіць (будаваць) дом;
3. ставіць; выстаўляць ; высоўваць; вылучаць;
stawiać kandydaturę — выстаўляць кандыдатуру;
stawiać świadków — выстаўляць сведкаў;
stawiać pierwsze kroki — рабіць першыя крокі;
nie stawiać przeszkod — не рабіць перашкод;
stawiać opór — супраціўляцца, аказваць супраціўленне;
stawiać na swoim — стаяць на сваім;
stawiać stopnie — ставіць адзнакі;
stawiać co pod znakiem zapytania — ставіць што пад сумненне
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
parade
[pəˈreɪd]
1.
n.
1) пара́ д -а m. ; урачы́ сты марш, працэ́ сія
2) выстаўля́ ньне напака́ з
to make a parade of — выстаўля́ ць напака́ з, задава́ цца, выхваля́ цца
3) ме́ сца, дзе адбыва́ ецца пара́ д
4) вайско́ вы пака́ з, агля́ д во́ йска
5) пляцо́ ўка для вайско́ вых вучэ́ ньняў, пара́ даў, пляц-пара́ д
2.
v.
1) ісьці́ пара́ дам напака́ з
2) ісьці́ ў працэ́ сіі
3) выстаўля́ ць напака́ з
4) стро́ іць (-ца) для вайско́ вага агля́ ду або́ інспэ́ кцыі; маршырава́ ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Schau
f -, -n
1) вы́ стаўка, выста́ ва, пака́ з; шоў
zur ~ trá gen* — выстаўля́ ць напака́ з
2) пункт по́ гляду
3) вайск. агля́ д
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
herá usstellen
1.
vt
1) выстаўля́ ць
2) падкрэ́ сліваць, адзнача́ ць
2.
(sich) выяўля́ цца
es sté llte sich herá us, dass… — вы́ явілася, што…
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
bring out
а) выка́ зваць (по́ гляд) , выяўляць
to bring out into the open — выво́ дзіць на чы́ стую ваду́ , высьвятля́ ць
б) публікава́ ць, выдава́ ць (кні́ гу) , ста́ віць (п’е́ су, о́ пэру)
в) выстаўля́ ць на выста́ ве
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
wysadzać
незак.
1. высаджваць;
2. абсаджваць;
3. выстаўляць ; высоўваць;
4. разм. выломліваць; выбіваць;
5. узрываць; падрываць;
wysadzać w powietrze — узрываць;
гл. wysadzić
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
vó rführen
vt
1) выстаўля́ ць напака́ з, дэманстрава́ ць, пака́ зваць (vor D – каму-н. )
2) ігра́ ць (спектакль ), ста́ віць (п’есу ); дэманстрава́ ць, пака́ зваць (фільм )
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
display
[dɪˈspleɪ]
1.
v.t.
1) выстаўля́ ць , пака́ зваць
2) выяўля́ ць
3) разго́ ртваць
4) Print выдзяля́ ць адме́ нным шры́ фтам
2.
n.
1) вы́ стаўка f. , пака́ з -у m.
2) дысплэ́ й -я m.
3) паказу́ ха f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Пя́ ліць звычайна ў вылазах: пя́ ліць во́ чы (зе́ нкі ) (Юрч. Фраз. 2 ), пя́ ліць пя́ ля ’вытарашчваць вочы’ (ТС ), параўн. укр. дыял. пʼяли́ ти ’нацягваць, расцягваць’, рус. пя́ лить ’раздзіраць, разрываць; выстаўляць ’, пялить глаза (бельмы, рот, рожу і пад.) ’напружваць; напружана глядзець, крычаць, дэманстраваць’, польск. дыял. piądlić ’распінаць скуру для прасушкі; прымушаць, прыціскаць’, чэш. дыял. padliť sa ’напружвацца, успінацца, выпінацца’, славац. piadliť sa ’лезці, узмоцнена імкнуцца’, славен. pẹ́liti ’напінаць, расцягваць (пра адзенне)’, харв. péliti ’навязваць, рэкамендаваць’. Прасл. *pędliti ’напінаць, напружваць’ < *pędło ’прылада для расцягвання скуры’ (гл. пя́ ла ), утворана ад *pęti ’цягнуць, напінаць’, гл. пяць (Бязлай , 3, 23; Махэк, 426; Шустар-Шэўц , 2, 1076: далучае сюды і ‑pjel , што выступае ў в.-луж. , н.-луж. srokopjel ’птушка Lanius collurio’, што сумнеўна).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)