Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Капце́ць ’вылучаць копаць, сажу пры гарэнні’, ’куродымець’, ’жыць без мэты’, ’вэндзіць’, ’карпець, надакучаць’ (ТСБМ, Сл. паўн.-зах., Бяльк., Др.-Падб., Федар. 6). Утворана ад копаць ’сажа’ (гл.) < прасл.паўн.kopъtъ < і.-е.*ku̯ēp‑, *ku̯əp‑, *kū̆p‑ ’дыміць, варыцца’ (Літ-py да гэтага слова гл. Фасмер, 2, 319; Шанскі, 2 (К), 305; Слаўскі, 2, 454; ЕСУМ, 2, 449). Сюды ж капцёлка, капці́лка, капцю́лка ’газоўка, лямпа без шкла’ (ТСБМ; в.-дзвін., Шатал.; бялын., карэліц.Янк. Мат.; Др.-Падб.), ’вяндліна’ (зэльв.Сцяшк.), капцю́х ’светач’ (маст.), ’курная хата’ (іўеў., Сл. паўн.-зах.), віл.капцю́ха, бярэз.капцюшка, драг.коптю́ха (Сл. паўн.-зах.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
foreclose
[fɔrˈkloʊz]
v.
1) не дапушча́ць, вылуча́ць
to foreclose objections — не дапусьці́ць пярэ́чаньня, выка́званьня су́праць
2) Law адмо́віць у пра́ве вы́купу іпатэ́кі ці закладно́е
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
дымі́цца, ‑міцца; незак.
Выпускаць дым; тлець, вылучаючы дым. Дымяцца трубы заводаў і фабрык. □ У зубах .. [бацькі] дымілася люлька, на галаве красаваўся саламяны капялюш.Гамолка.Ад моста засталіся толькі абгарэлыя палі, дыміўся яшчэ ўцалелы насціл ля самага берага.Лынькоў.//Вылучаць пару. На стале дыміліся талеркі з супам.Пестрак.Пасля дажджу пацела, Дымілася зямля.Калачынскі.// Падымацца клубамі (пра туман, пару). Сырая зямля дыміцца лёгкаю параю — падсыхае.Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выставля́тьнесов.
1. выстаўля́ць;
2.(высовывать) высо́ўваць;
3.(показывать) выстаўля́ць; пака́зваць;
4.(прогонять) выганя́ць;
5.(вынимать) выма́ць;
6.(предлагать для решения, обсуждения и пр.)вылуча́ць, выстаўля́ць, высо́ўваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
emitować
незак.
1. пускаць (выпускаць) у абарот (грошы, каштоўныя паперы);
2. выпраменьваць, вылучаць;
3. трансляваць, перадаваць, паказваць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
палыха́ць, ‑ае; незак.
1. Гарэць зыркім, яркім полымем. З раніцы да вечара палыхалі горны ў кузні.Хадкевіч.Над горадам палыхалі пажары.Дудо.//Вылучаць жар, веяць гарачынёй. Гарачым цяплом палыхала ад топкі.Лынькоў.//перан. Аб моцным, бурным праяўленні чаго‑н. Над светам палыхала ўжо вялікая вайна.Навуменка.
2. Свяціцца яркім святлом. Па-ранейшаму палыхаў захад, а далёка ў вёсцы спявалі дзяўчаты і часам парыпваў гармонік.Лупсякоў.Паўнеба на захадзе палыхала вялізным зарывам.Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
promieniować
promieniowa|ć
незак.
1.вылучаць прамяні; выпраменьваць;
~ła z niego energia — ён проста выпраменьваў энергію;
2. ззяць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
áusscheiden
*
1.
vtвылуча́ць; выдзяля́ць, аддзяля́ць, бракава́ць
2.
vi(s) выбыва́ць, выхо́дзіць (з арганізацыі)
díese Fráge schéidet aus — гэ́тае пыта́нне адпада́е
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)