Мі́лаваць ’дараваць віну’, ’шкадаваць’, гіст. ’выказваць увагу, любіць’ (ТСБМ, Нас., Касп., Яруш., Растарг.), ’спачуваць і дапамагаць бедным, няшчасным і пакрыўджаным’ (КЭС, лаг.). Са ст.-рус. (праз рус. мову) миловати ’дараваць, выказваць ласку’, якое да прасл. milovati. Гл. мі́лы. Жураўскі (SlOr, 10 (1), 1961, 40) памылкова выводзіць ст.-бел. миловати са ст.-польск. miłować się.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
presuppose [ˌpri:səˈpəʊz] v. fml
1. лічы́ць, выка́зваць здага́дку, меркава́нне
2. мець перадумо́вай, прадугле́джваць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
шчы́ра,
Прысл. да шчыры.
•••
Шчыра дзякаваць — выказваць сардэчную ўдзячнасць каму‑н. за што‑н.
Шчыра кажучы (у знач. пабочн.) — гаварыць адкрыта, гаварыць праўду.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., чаго, з інф. або са злуч. «каб».
1. Хацець што-н. здзейсніць, зрабіць, займець.
Жадаю бачыць сына.
2. каму-чаму і з інф. Выказваць якія-н. пажаданні, зычыць.
Жадаю вам здароўя.
|| зак. пажада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ганьбава́ць, -бу́ю, -бу́еш, -бу́е; -бу́й; незак.
1. каго-што. Выказваць неадабрэнне ў адносінах да каго-н.
2. кім-чым. Грэбаваць.
Не ганьбуй старым ботам, пакуль новага не пашыў (прыказка).
|| зак. зганьбава́ць, -бу́ю, -бу́еш, -бу́е; -бу́й; -бава́ны.
|| наз. ганьбава́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Рэпта́ці ’нагаворваць’ (Нар. сл.). Укр. ропта́ти ’шумець’, рус. ропта́ть ’шумам выказваць незадаволенасць’, н.-луж. ropotaś ’грымець, грукатаць’, в.-луж. ropotać ’тс’, чэш. reptati, славац. reptať, славен. ropotáti ’грымець, грукатаць’, серб. і харв. ро̀птати ’выказваць незадаволенасць’, ст.-слав. ръпътати ’тс’. Прасл. *ropot‑ разам з *rъpъt‑ гукапераймальнае; параўноўваюць яшчэ з ст.-інд. rápati ’балбоча’ (Фасмер, 3, 502). Гл. яшчэ раптаць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
denounce [dɪˈnaʊns] v.
1. асуджа́ць, выка́зваць неадабрэ́нне
2. дано́сіць (на каго-н.)
3. дэнансава́ць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
enunciate [ɪˈnʌnsieɪt] v.
1. выра́зна вымаўля́ць (словы)
2. fml выка́зваць ду́мкі я́сна і дакла́дна
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
reverence [ˈrevərəns] n. (for) fml глыбо́кая пава́га, шанава́нне; пачці́васць;
show/pay reverence выка́зваць паша́ну
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
detaillieren
[-ta'ji:-]
vt
1) падрабя́зна выка́зваць; тлума́чыць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)