дыспенса́цыя

(лац. dispensatio = рэгуляванне)

індывідуальнае вызваленне дадзенай асобы ад дзеяння пэўнага царкоўнага правіла або абяцання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мі́тынг, ‑у, м.

Масавы сход для абмеркавання якіх‑н. палітычных або іншых надзённых пытанняў. Макушэнка і Ладынін вырашылі ў апошні дзень сяўбы правесці мітынг. Шамякін. Мітынг скончыўся клятваю біцца да канца з панамі, біцца за вызваленне працоўных. Колас.

[Англ. meeting.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Entbíndung

f -, -en

1) вызвале́нне (ад абавязку)

2) ро́ды

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

БА́ЎМАН Мікалай Эрнеставіч

(29.5.1873, г. Казань — 31.10.1905),

рускі рэвалюцыянер. Рэв. дзейнасць пачаў у Казані. У 1896—97 член Пецярбургскага «Саюза барацьбы за вызваленне рабочага класа». У 1899 эмігрыраваў, у Жэневе ўвайшоў у групу «Вызваленне працы». У 1900 удзельнічаў у стварэнні газ. «Іскра». У 1903 узначаліў Маскоўскую арг-цыю бальшавікоў, у 1904 — Паўн. бюро ЦК РСДРП. Забіты чарнасоценцамі ў час рэв. дэманстрацыі ў Маскве.

т. 2, с. 354

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

бронь ж., бро́ня ж.

1. (замацаванне) Reservíerung [-vi:-] f -, -en;

2. (вызваленне ад вайсковай службы) Fréistellung [Befréiung] vom Militärdienst

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абсалю́цыя

(лац. absolutio = вызваленне)

1) пастанова суда, якая вызваляе падсуднага ад пакарання;

2) адпушчэнне грахоў (у католікаў).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

секулярыза́цыя, ‑і, ж.

1. Перадача царкоўнай і манастырскай уласнасці ва ўласнасць дзяржавы. Секулярызацыя манастырскіх зямель.

2. Канфіскацыя чаго‑н. з царкоўнага, духоўнага ведання і перадача свецкаму, грамадзянскаму. Секулярызацыя школьнага навучання. // перан. Вызваленне грамадскай і індывідуальнай свядомасці ад уплыву рэлігіі. Секулярызацыя думкі.

[Ад лац. saecularis — сведкі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

высвобожде́ние вызвале́нне, -ння ср.; выслабане́нне, -ння ср., аслабане́нне, -ння ср.; выма́нне, -ння ср.; выця́гванне, -ння ср.; апаражне́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эмансіпа́цыя

(лац. emancipatio)

вызваленне ад якой-н. залежнасці, прыгнёту, забабонаў; ураўноўванне ў правах (напр. э. жанчын).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

uwłaszczenie

н. вызваленне з-пад прыгону; распрыгоньванне; разнявольванне;

uwłaszczenie chłopów — разнявольванне сялян

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)